De statistieken van deze reis

* Route tegen de klok in gevaren

* 1880 mijl gevaren

* 404 Liter Diesel getankt

* 2 nachtelijke overtochten: nederland--> Engeland en Wales(engeland) naar Cornwal(engeland)

* 47 verschillende ligplaatsen

*  7 plekken waar we hebben geankerd of waar we een mooring hebben opgepakt

* 37 sluizen ( waarvan 29 in het caledonisch kanaal)

* 3 maal de RNLI bij de boot gehad ( motorpech, ons binnen gesleept naar Whitby; om een kayakker die onderkoeld was van ons over te nemen op loch ness(watertemperatuur 11 graden); op Loch Aline omdat onze AIS aan de mooring een panpan uit had gezonden???)

* koudste nacht onder de 4 graden (nachtvorst) koudste dagtemperatuur 8 graden.

* Engeland-Schotland-Noord Ierland-Ierland-Engeland(Wales)-Engeland (Cornwal)-Frankrijk-Belgie.

* Diverse vogels gezien; de alk, papagaaiduikers, zeekoeten, Jan van Genten, Zeearenden.

* Zeehonden, Dolfijnen en Bruinvissen gespot.

Sneller dan gepland terug naar de eigen ligplaats

Helaas is er ook weer een ochtend met alleen maar regen. We blijven daarom nog maar een dagje liggen. Te laat om nog de westerschelde op te gaan naar Hansweert om eventueel Zeeland in te duiken. Hebben we daar ook echt zin in. Gisteravond is er een boot naast ons komen liggen met 5 kinderen aan boord  die alleen maar met elkaar in discussie waren. Het is uiteraard hoogseizoen nu. Ankeren lukt niet omdat we nog steeds laadproblemen hebben. John heeft ook besloten dit in onze eigen haven te willen oplossen zodat hij ook het juiste gereedschap thuis kan ophalen. 

We bekijken de weerberichten en de stroming. Als we met daglicht weggaan kunnen met stroom mee de westerschelde af door de geul vlak voor het strand van Vlissingen. Dat scheelt heel wat mijlen en geeft ons ook mooi een duw naar het noorden voor de stroom tegen gaat staan. Het was 2 dagen geleden wel "Neap" maar dan staat er bij de Westerschelde en voor de Maasgeul nog steeds flink wat stroming die je liefst niet tegen hebt. De wind is weinig, het wordt dan ook motorzeilen. Dit lukt uiteindelijk tot de maasgeul. Het is ook flink mistig. We zijn blij dat de AIS het blijft doen en we alle grote schepen in ieder geval vroegtijdig zien aankomen. Bij de Maasgeul kunnen we gelijk doorvaren. Er zijn voor ons net 3 schepen naar binnen gelopen en die naar buitenkomt gaat achter ons langs. Helaas valt Na de oversteek van de Maasgeul eerst de wind helemaal weg om met maar 7 knopen pal tegen terug te komen. We varen op de motor met de zeilen opgeborgen naar Ijmuiden. Als we een ligplaats met een groen bordje er op hebben ingenomen spoelen we ons eerst even af achter op de boot. Het is weer drukkend warm geworden. De marina van Ijmuiden verloederd snel. Heel veel vingersteigers ontbreken en eigenlijk zijn de steigers die er wel zitten voor onze lengte boot veel te kort. De marina is dan ook niet druk bezocht. Dit zien we al jaren. Jammer want met het strand voor de deur zou het best een leuke stop over kunnen zijn.

De volgende dag gaan we het noordzeekanaal op. De sluis kunnen we snel invaren met nog een 5 tal boten, Ook hier is het niet druk. Op het kanaal staat de wind uit de juiste richting maar met 5 knopen zal het niet veel voortgang geven. Dit wordt dan ook op de motor. Als we bij Amsterdam komen blijkt de gayparade aanstaande te zijn. Allerlei versierde bakken worden voortgeduwd. De geluidsinstallaties schallen flink allerlei soorten muziek. Een gezellige boel zeker met deze zomerse temperaturen. Inmiddels komen er wel steeds meer wolken. Voor vanavond worden er fikse buien voorspeld. Hopenlijk verstoord dit niet het feestje. 

Wij hebben er baat bij dat iedereen in Amsterdam wil blijven we kunnen gelijk de oranjesluis invaren ondanks dat er maar 1 kolk in bedrijf is. In de andere zijn werkzaamheden gaande. Wel even wachten voor de Schellingwoudebrug en dan kunnen de zeilen weer omhoog. Eerst met de genaker erbij, dan draait de wind teveel zodat deze er weer af moet. De boom in het voorzeil om spoedig bij de ingang van Lelystad-haven aan te komen. Alleen op het grootzeil varen we achter de dijk om daar af te tuigen. De wind trekt flink aan tot 5 bft en dan lager wal maakt het invaren van de houtribsluis lastig. Er is ook weer een vrachtschip wat voor ons is ingevaren die, ondanks dat de regel is schroef stil in de sluis, De schroef af en toe flink aan zet omdat de boot niet is vastgemaakt in de sluis. We moeten dan ook uitkijken dat we niet tegen de wand worden weggezet. Achter ons is ook nog een andere zeiler veel te dicht achter ons komen liggen. Waarom vindt ik die sluis toch ook alweer zo erg??? tja, we komen er zonder schade doorheen. We zijn weer terug in onze thuishaven. 

Het rondje Engeland hebben we met enige hobbels afgemaakt. Het weer was net als in heel noord en west europa tot zeker half juli niet echt zomers te noemen. In Schotland hebben we het ronduit koud gehad met zelfs nachtvorst en hagel. De natuur en de plekken waar we zijn geweest waren prachtig. 

Terug naar Nederland

Het wordt warm zomer weer met wel weer heel weinig wind en ook nog eens pal tegen. We vertrekken na ontbijt op weg naar Nieuwpoort. Dit is maar 15 mijl en dat redden we zo prima met de stroom mee. We kunnen vandaag wel alles zeilen

Met de lunch liggen we dan ook al op een plekje in de haven. We halen de fietsen te voorschijn om een ijsje te halen bij oma's ijssalon. Daarna fietsen we nog een stuk langs de ijzer om bij een plas op een bankje in de schaduw te kijken naar de jeugd die zeilles krijgt in allerlei bootjes, optimisten, 420 etc.

Morgen willen we een dagje blijven liggen om te fietsen en naar het strand te gaan. Er wordt de komende dagen weinig wind voorspeld maar wel pal tegen en we hebben nog steeds geen haast.
Als we smorgens ontbijten en nog even naar het weerbericht kijken zien we dat morgen toch wel onweer op de voorspelling staat en we vinden het nu al erg warm. We besluiten om toch maar de zee op te gaan. aan de ene kant voor verkoeling en om alvast een stukje richting Nederland te varen. Dan zien we daar wel weer verder. Even langs de havenmeester om ons af te melden. We krijgen onze betaalde 2e nacht terug. Dan gaan we op weg. 

Tot Oostende op de motor. Dan komt er onverwacht toch wat wind. Zeebrugge is nagenoeg bezeild. Wel beginnen we al wat stroom tegen te krijgen. We zeilen heerlijk met een windje 11 knopen relaxed naar Zeebrugge. Voor de ingang de zeilen weg en dan naar binnen. Port Control reageert niet. We zien de lichten op groen staan dus naar binnen. Bij de marina hebben ze nieuwe steigers en een extra kom gemaakt. Er ruimte zat. We doen nog een drankje in de kuip. 

En dan gaan we toch al terug naar Nederland, wel 13 mijl naar Breskens. Mooi voor het geval de onweer toch echt overkomt in de middag. Na ontbijt gooien we los. Nu krijgen we netjes toestemming van Port Control om uit te varen. We kruizen tot de ruimte tussen de dijk en de geul te smal wordt. Met de stroom mee is het een prima tochtje. In de marina is het heel rustig. Na de lunch gaan we nog even naar de supermarkt voor noodzakelijk proviand. Nog geen idee wat we verder gaan doen.

Dan is het ineens een uur later

We verlaten na Diesel getankt te hebben Eastbourne. De sluis gaat mooi vlot. Wel even voorzichtig in de geul want het is laag water. Als we wat uit de kust zijn zetten we de genaker weer. Deze is mooi vaak gebruikt deze reis. We varen achter de Accelerate aan. Deze heeft de gang er goed in. Wij halen voor Duncheness de genaker weg. De wind trekt aan en ook de golven bouwen verder op en hierna moeten we ook meer voor de wind gaan varen. Hier hebben we ook al een keer de genaker te laat weg gehaald wat flink wat gedoe gaf om hem te strijken. 

Nu dus mooi op tijd en we gaan nog steeds met flinke gang de goede kant op. We zien geen dolfijnen, helaas. Afkruizend varen we op Dover aan. We tuigen voor de ingang af in de luwte van de muur. De Dover VTS roepen we aan om naar binnen te mogen. We krijgen gelijk toestemming. Voor de ingang staan flinke staande golven, het is dan ook volle tij mee en hoogwater. John weet de boot goed onder controle naar binnen te varen. Voor de nieuwe marina moeten we ons weer melden. De ingang is om een hoek, je kan dus niet zien of er boten aankomen zonder AIS. Ook daar mogen we door. We zien zeilkennissen liggen en varen even langs om te zwaaien. We krijgen een box verderop in de marina. Na het eten komen onze zeilkennisen van de Pantenier een kop koffie en borrel drinken. Lang geleden dat we elkaar zijn tegengekomen. We hebben genoeg ervaringen om uit te wisselen.

Dan besluiten we toch om over te steken naar Duinkerke aan de overkant. Nog even brood halen en dan gooien we los. We verlaten de oostkant van de baai van Dover. Wederom weer het ritueel van melden bij uitvaren van de marina, even wachten buiten de marina zodat een ferry naar buiten kan varen dan mogen wij onze weg vervolgen naar buiten. Er zit een enorme zwerm meeuwen net buiten de muren die vliegen klagend en krijzend op. Omdat er weinig wind staat steken we op de motor over de shippingline. We horen een ander schip de coastguard oproepen dat er rubberboten drijven met heel veel mensen er op. Een goed uur later zien wij ze ook met begeleiding van de coastguard. Je moet toch wel wanhopig zijn om in zo'n vlot te stappen op zo'n druk stuk tussen Calais en Dover tussen al die grote zeeschepen door. 

Als we de shippingline over zijn is er iets meer wind. Helaas wel tegen, toch proberen we een eind te zeilen. Met een paar klappen lukt het ons toch redelijk vlot bij de oosthaven van Duinkerke te komen maar dan moeten we de geul in dat is niet heel handig om daar kruizend in te varen met zeevaart. We bergen de zeilen en gaan op de motor naar de haveningang voor de marina. Omdat het wind tegen stroom is staan er af en toe flinke golven. Niet heel relaxed varen op de motor. Als we in de haven aankomen ligt het allemaal flink vol. We meren af langs een hollander die nog alleen ligt en ook nog aan hogerwal. Nog eten, kop koffie en dan maar kooien. Het is ook ineens een uur later omdat we weer aan de europese kant zijn. We zijn het ook wel een beetje zat.

grote stappen

Vannacht heeft het al geregent. Vandaag blijven we ook lekker liggen. Smorgens lijkt het droog om in de middag weer te gaan regenen. Na de koffie de wandelschoenen en de regenjas aan om een route van ongeveer 1,5 uur te wandelen. Er ligte een coastal path langs de haven een heel eind langs de rivier op. over de mileniumbrug. De straatlantaarns vinden we ook wel bijzonder. Er staan diverse oude militaire gebouwen die omgebouwd zijn naar apartementen.

Er liggen diverse boten droog langs de wal aan moorings. Altijd een bijzonder gezicht en ook bijzonder om zo je boot achter te laten. Als we bij de splitsing komen om bij high en low tide de route te volgen kiezen we voor de kiezels over het low tide pad. Het duurt nog wel even voor het water hoog komt te staan. Een beetje glibberen is het wel. 

Vervolgens door een stadspark en dan begint de drizzle toch wel door te zetten. We zijn ook de route een beetje kwijt dus maar via googlemaps een wat kortere route richting boot. Bij de supermarkt nog wat vlees halen. Morgen voorspellen ze weer zon en willen we proberen om te BBQ-en. Dat zal dan de eerste keer worden. We zijn net niet voor de stevige bui aan boord.

Smorgens gaat de wekker weer vroeg om volledig tij mee te hebben naar Eastbourne. We spoelen met 9 knopen de rivier op de motor de rivier af. Als we de hoofdgeul af zijn hijsen we de zeilen. Er staat niet zoveel wind daarom zetten we de genaker erbij met de boom. De wind is pal achter we proberen de genaker als spi te gebruiken. Dan zien we dat een schoot niet helemaal lekker zit. Om te voorkomen dat dit de reling schade toebrengt probeert John dit goed te krijgen maar dan schiet de genaker in een goede Zandloper. Met heel veel moeite en plat op het dek liggend komt de genaker weer vol te staan. We maken zo toch weer goed voortgang. Als we boven de banken langs gaan valt de wind weg. We halen de zeilen weg en gaan een stuk op de motor. Voorbij het windmolenpark trekt de wind weer aan en gaat de genaker weer omhoog. Bij Beachy Head trekt de wind nog verder aan en voor de koers naar Eastbourne moeten we ook te hoog varen. De genaker er weer af, we zijn zo wel lekker bezig en al snel voor de ingang naar de sluizen van de marina. Even oproepen, wachten tot er schepen naar buiten komen dan mogen wij invaren en krijgen een plekje toegewezen. We ruimen alles op, betalen bij de havenmeester, oink. De havens tot nu toe waren al behoorlijk aan de prijs maar Eastbourne is de duurste tot  nu toe. Nou ja, we gaan maar van de BBQ genieten bij de ingang van de haven op het kiezelstrand. 

De zeehond komt ook nog even op het strand liggen als het eb wordt. Die geniet ook van het mooie weer.

Kleine wereld

 Als de wekker om kwart voor 7 afloopt, we willen vandaag tijdens spring de stroom wel mee hebben over de Solent, is het al redelijk mistig buiten. De zon probeert de damp wel op te lossen. Water gekookt en broodje gegeten dan de mooring losgooien en gaan. De mist is wat dikker geworden, we zien echter wel genoeg om onderweg te gaan. De zee is redelijk vlak en op de motor kunnen we de visbolletjes goed zien. Dat is wel het grootste risico als je op de motor vaart.

De marifoon geeft aan dat ze nog steeds aan het zoeken zijn naar de vermiste duiker. Dat maakt het uitkijken naar visbolletjes wel wat luguber. Je hoopt niet iets anders te spotten. Of toch wel, wie weet of je dan nog op tijd bent... 
We houden een goed uitkijk beide. Vlak voor de ingang van de solent drijft nog een visser zonder AIS. Er is gelukkig genoeg zicht om hem op tijd op te merken. De stroom staat flink door en we spoelen dan ook met ruim 9 knopen door de Trap de Solent op. We schieten snel op zodat we besluiten om gewoon door te gaan naar Portsmouth, morgen staat er ook weer regen op de voorspelling dus tja wat doe je dan achter het anker.

Bij Cowes vinden we het dramatisch rustig ondanks dat vh weekend de Cowes week start. We zijn vorige jaren gewend dat het dan al krioelt met schepen die aan het trainen zijn ook met weinig wind. Als we de rivier naar  Portsmouth / Gosport opvaren zien we in de marina's wel een groot aantal wedstrijdschepen. We kiezen ervoor in de royal Clearance marina te gaan liggen. Dit is voor ons een nieuwe haven. In beide andere hebben we al eens gelegen. We krijgen een box op de eerste steiger. Zo hebben we uitzicht op de rivier, misschien iets meer deining maar wel wat te zien.

Natuurbescherming??

We zijn een dagje in Weymouth blijven liggen omdat er wederom regen op de voorspelling stond en 5bft. Nog steeds geen haast dus gaan het niet opzoeken om met hoge golven en een nat pak te zeilen als dit ook met zon erbij kan. Eerst nog even wat boodschappen doen. Mogelijk dat we komende dagen nog wat ankeren voor en op de Solent. Smiddags gaan we richting strand. Als we de straat uitlopen en uitzicht over de Weymouth baai hebben lijkt het of we tegen een schilderij aankijken. De zon schijnt op de witte krijtrotsen en daarboven hangt de dikke bewolking van de regen van afgelopen nacht. We proberen het op foto vast te leggen maar best lastig.

De boulevard lopen we af richting het oosten, het is een flinke wandeling. Bijna aan het eind gaan we nog even zitten bij het strand om te genieten van het uitzicht. onverwacht is het toch nog een zonnige dag geworden. Als we voldoende zijn uitgewaaid van de 5 bft staat er wel lopen we terug en nog een rondje om de haven langs oude gebouwen van 16 en 1700. 

Als we terug op de boot zijn belt Jack op. Zij zijn met zeilvrienden op een catemaran in de haven en hadden ons gisteren bij invaren gespot. Ze komen bij ons aan boord borrelen. Gezellig even bijpraten over hun en onze belevenissen. 

Het is springtij dan staat er bij deze kust ruim 4 knopen stroming en er zijn nog een paar kapen waar we langs komen waar we geen stroom tegen wind willen en eigenlijk al helemaal geen stroom tegen. We hebben de town bridge laten weten dat we om 8 uur door de brug willen. Deze draait elke 2 uur en het liefst hebben ze dat je een uur van te voren aanmeld dat je er door wilt. Wij hebben dat gisteravond gedaan.

De touwen los en met nog 2 zeilboten en wat vissers gaan we door de brug naar buiten. In de ochtend zou er nog 17 knopen wind zijn met vlagen rond de 20. We zetten een rif en gaan onderweg. De wind is West dus pal achter. We kruizen onze route af. Eerst een stuk naar buiten. Dit is ook slim i.v.m. de schietoefeningen bij Lulworth cove en de overfalls die bij St Albans Head zijn. Als we toch nog iets te vroeg zijn gegijpt bouwen de golven toch af en toe nog op tot 3 meter. We gijpen dus nog maar een keer om ruimer om st Albans Head te gaan. De wind zou ook afnemen dat gebeurt nog niet echt. Dan nog een keer gijpen en neemt de stroom iets af en komen we iets in de luwte van het land voor Swansea baai. De krijtrotsen van Studland staan er weer prachtig bij. Het laatste stukje ook nog even aan de wind als de wind om het land heen draait. 

We hadden gelezen dat men liever niet heeft dat je hier ankert daarom zijn er moorings neergelegd. Als we de baai invaren zien we er ipv de vermelde 10 moorings wel een stuk of, nou ja meer dan 30 liggen... Als we er 1 oppikken zit er een ECO stikker op en iets van een scanlogo. Geen idee, was voor de bescherming van de natuur.. of is het heel lucratief om van de ankeraars geld op te halen....

De zon is er inmiddels goed bij. Achter de buiskap is het lekker warm. John gaat ook nog een dip wagen. Het water is echt nog heel fris. Hij is er dan ook zo weer uit, maar toch een keer gezwommen deze reis.

In de kuip genieten van de zon en de zeilers die een mooring proberen op te pikken. Er is best wat swell dus goed mikken om het touwtje aan de mooring te pakken. 1 man is eigenwijs en wil gelijk zijn touwtje door het oog van de mooring hebben. We hebben de dinghy niet opgeblazen dus ff helpen wil niet. Naast ons is een nederlander met een opgeblazen dighy die na een aantal pogingen de man toch maar gaan helpen. Aan het eind van de middag komt de rescue helikopter over en gaat langs de kliffen op heen en weer vliegen. Als dit best lang aan de gang is maar eens kanaal 16 erop. Er blijkt een duiker vermist. Best eng. De hele avond blijven ze zoeken met de heli en diverse ribs.

Er komen steeds meer boten de baai in. Het ligt tegen het donker worden redelijk vol en veel ankeren toch net buiten de gele boeien. Het is dan ook een mooie dag voor ankeren in deze baai.

Wikken en wegen

 

Na een hele dag regen en allebei ons boek uit willen we nu toch wel weer verder. Vanmorgen staan we op met een voorzichtig zonnetje. Op de windvoorspelling staat 3 tot 4 bft toenemend 5 bft.

We denken erover dan maar een klein stukje te gaan want Portland Bill is wel een punt om met niet teveel wind langs te zeilen. Als we echter de rivier af zijn en gaan zeilen staat er eigenlijk wel prima wind en uit een richting dat we ruime koers kunnen varen. John kijkt nog eens naar het tij en of we dan nu niet te laat zijn vertrokken maar het lijkt precies uit te komen. Met deze wind zeilen we eigenlijk nog te snel. We besluiten door te gaan. Ik maak nog snel even brood voor onderweg nu het water zo onder de kust nog rustig is.

Als we vrij van de kust zijn en we eigenlijk nog steeds te snel zeilen zetten we een rif in het grootzeil om wat af te remmen. Dit blijkt achteraf niet nodig te zijn geweest want aan het begin van de middag gaat de wind eruit en moeten we de motor starten om voortgang te houden. Omdat er zo weinig wind staat, dit in tegenstelling tot de voorspelling besluiten we net als een aantal andere boten die voor ons zitten vlak langs portland Bill, binnen 500 meter van de kust te varen. Volgens "de Reeds" staat het water hier stil op het moment dat we hierlangs gaan komen. Het is een bijzonder gezicht zo dicht onder de kust en inderdaad verder op is het water woeliger.

Als we de landpunt om zijn trekt de wind weer aan en hijsen we de zeilen weer. De wind trekt af en toe aan tot ruim in de 20 knopen. Zo zijn we met de stroming mee snel bij Weymouth. Het marifoon weerbericht geeft aan dat er “strong winds” worden verwacht en morgen staat er ook weer regen in de voorspelling. We kijken of we nog door de brug kunnen en een plekje in de marina kunnen krijgen. Het ligt al 3 dik tegen de kade daar hebben we niet zo’n zin in. De brug draait over een uur en we krijgen een plek in de marina. Aan de wachtsteiger maken we vast en bakken nasi op. De afwas nog even gedaan en dan kunnen we door de brug naar de ons toegewezen plek. Een onverwacht mooie dag.

Een paar dagen aan het pontoon

Ook vandaag is er weinig wind voorspeld. Om niet al te veel stroom tegen te hebben en we onderweg besluiten om door te gaan naar Dartmouth gaan we op tijd weg. Wederom via “ the Bridge” Er na hijsen we de zeilen. De baai uit staat er voldoende wind. Helaas draait deze wel compleet tegen dus wordt het een kruisrak. Dit gaat eigenlijk best lekker. We besluiten daarom maar door te varen naar Darthmouth. Helaas valt de wind zover weg dat we nog maar 2 knopen voortgang hebben. Dat zou wel een heel late aankomst worden. We hebben geen idee wat we op de river Dart precies kunnen verwachten. We zetten de motor dan ook maar bij. Bij startpoint kunnen we wel een heel stuk afsnijden omdat er geen wind staat en de zee erg rustig is. Daarna krijgen we de stroom flink mee zodat we rond 16:00 uur op de rivier zijn. 

Het is weer prachtig binnen varen met al het groen en het kasteel bij de ingang van de rivier. We zijn wat verwend wat het is minder overweligend dan een jaar of 10 geleden toen we hier voor het eerst waren. Wat ons wel overweldigd zijn het aantal boten. Overal liggen boten op de rivier, aan moorings in de marina en de vele pontoons. De bemanning van de Blaze die in Lelystad achter ons ligt had al gezien dat we in de buurt waren en hadden ons een berichtje gestuurd dat ze aan een pontoon lagen. Wij besluiten om naast ze te gaan liggen en even alles over ons heen te laten komen. Blijven we hier liggen? Gaan we verder de rivier op. Er blijkt een classic regatta te zijn waardoor er ook nog veel boten voor de race liggen die pas zaterdag naar Geurnsey vertrekken. We vinden het wel even oke zo we blijven liggen. Morgen vertrekt de Blaze en zien we wel weer verder.

                                            zeemist drijft de rivier op in de ochtend

De dag begint prachtig maar voor vanavond wordt er wel aardig wind verwacht en morgen staat er veel regen op het weerbericht. Als er boten zijn vertrokken van het pontoon gaan we aan de hoge kant liggen. Dit is ook nog aan de binnen zijde. Minder kans dat we een boot ernaast krijgen en aan de hoge kant is dat ook minder erg. John blaast de rubberboot af zodat we in Dartmouth kunnen gaan kijken. Het is prachtig weer. Dartmouth is een gezellig plaatsje, het is er gezellig druk. Er staat een muziekkant in het park met een gitaar en zingt er ook nog bij. We lunchen op een bankje bij de binnenhaven met de muziek op de achtergrond. We bezoeken de oudste stoommachine die bij het visitorcentrum staat tentoongesteld. 

Nog een stukje langs de rivier over de boulevard en dan stappen we weer in de rubberboot. We varen nog wat rond op de rivier langs de vele bootjes. Ook nog een stuk de rivier op tot aan de volgende marina. Wat een boten liggen hier en van alles. Oud, nieuw, groot, klein, zeil, roeiboten of zoals wij ze noemen strijkijzers. Van alles zie je hier.

In de kuip genieten met een drankje van al het gekrioel op het water.

 

Cultuur snuiven in de grote stad

We zeilen de River Fal af. Buiten staat er prima wind. Nog even goed oppassen op de visbolletje en een hanse die vindt dat hij voorrang heeft. We zoeken een koers die het voorzeil vol houdt. De wind trekt af en toe flink aan. Gaan we naar Fowey (spreek uit Foy) of houden we koers en zeilen we door naar Plymouth. Er stond voor morgen eerst veel wind op de voorspellingen maar vanmorgen zagen we dat er juist geen wind komt te staan. We besluiten om door te zeilen. De golven zijn af en toe ook behoorlijk en wat onrustig. We kruizen de route naar de baai van Plymouth af om niet pal voor de wind te hoeven zeilen. De hanse blijft ons afdekken of we moeten weer net achter hem langs vallen. Ook krijgen we een heel wedstrijdzeilers die ons aan de wind kruisend tegemoet komen tegen. We moeten goed alert blijven. Dan kunnen we vallen en onze koers naar binnen houden. Er komt nog een Ferry vanuit Brittany voorlangs. Als we voor “de Bridge”, een smalle doorgang richting mayflower marina de zeilen naar beneden halen komt er een snelle rib op ons aanvaren. Border Force, ze stellen wat vragen over waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Falmouth spreken we verkeerd uit zodat ze het eerst niet begrijpen. Het is Falmoth, oke die gaan we onthouden. Of we wel ingeklaard hebben en hoelang we nog van plan zijn in Engeland te blijven. Dan mogen we onze weg vervolgen. We bedenken o, ja Dit is uiteraard weer een locatie die je van Frankrijk of de kanaal eilanden makkelijk kan aanvaren.

We zetten koers naar de marina en vragen om een ligplaats. De marina heeft uitzicht over een imposant gebouw. Royal Williams Yard. Dit blijkt een plek te zijn waar vandaan de engelse marine werd bevoorraad zowel voor proviand als materiaal. Nu is het in gebruik door restaurants en barretjes en zijn er appartementen in gemaakt op de verdieping. Na het eten gaan we ernaartoe wandelen. We lopen ook een rondje over “Devils point” een park op de rotsen met mooi uitzicht over de baai en Drake’s island. Er ligt een kiezelstrand met een zeezwembad. Omdat het mooi weer is, is het er gezellig druk.

We gaan Plymouth eens bekijken. De fietsen halen we tevoorschijn en gaan met een kaartje van de stad onderweg. Plymouth is zwaar gebombardeerd in WOII waardoor er veel gebouwen zijn van na die tijd. Er is nog wel een oud fort aan de zijde van de baai. We fietsen langs parken waarin veel sportvelden liggen in een boog om de stad om vanaf de andere zijde de havens te bereiken. Er staat op een plein een restant overeind van een oude kerk. We bezoeken The Box, een museum met oude en hedendaagse kunst. Er is ook een tentoonstelling over de geschiedenis van Plymouth met atributen en beeldmateriaal. In vogelvlucht wordt er een film getoond van 100 jaar Plymouth wat ze met decor in een soort 3D vertonen. Erg leuk gedaan. Na een kop koffie fietsen we weer verder. Rondom de havens in het centrum zijn terrasjes en is het druk met mensen die naar alle bootjes komen kijken. We fiesten langs het mayflower memorial en het Napoleon memorial. Achter het fort staat een grote tent. Hier komen mensen opgedoft en de dames op hoge hakken vandaan. We zien ook veel jonge mensen in Toga op het veld bij de tent.

Nog boodschappen mee en dan terug naar de boot. We hebben flink wat kilometers fietsen in de benen.

Het is zo mooi weer en in de laundry staat een centrifuge. Er wordt een handwas gedaan en door de centrifuge gehaald. Als dit aan de lijn hangt, er is toch wat wind gekomen, om te drogen nemen we een drankje mee en gaan nog langs de waterkant verderop in het park zitten met uitzicht over de rivier en alle bootjes die langsvaren. We hadden nog op een strandje gehoopt maar die zit er helaas niet aan deze zijde.

Zeilen zonder zeilpak

De zon schijnt als we op staan. Er is vandaag weinig wind voorspeld. We gaan onderweg in ons t-shirt en spijkerbroek. Zou het lukken om een keer zonder zeilpak te zeilen.

We zetten de genaker erbij en dat gaat in het begin lekker. Helaas valt de wind voor lizard point helemaal weg. In de baai bij Falmouth hijssen we nogmaals de genaker. Voor de ingang van de river Fal draait de wind pal tegen. We varen op de motor de monding van de rivier in. Er zijn authentieke zeilboten wedstrijd aan het varen. Voor de haven van Mylor waar wij willen overnachten zijn "europe moths" wedstrijd aan het zeilen. We slalommen om ze heen naar de ingang van de haven. Er staat te weinig wind voor ze om echt te foile. In de haven horen we dat er een wereld kampioenschap afgelopen week was. Morgen is de laatste wedstrijd. We krijgen een plekje aan de buitenkant van de langssteiger. Het is een gekrioel van bootjes en de taxiboot komt geregeld langs om mensen naar en van hun boten aan de moorings op te halen. Wij hebben een mooi zomers tochtje vandaag gehad. 

Smorgens halen we de fietsen te voorschijn. We gaan naar Mylor Bridge fietsen en wie weet waar nog meer heen. Als ik bij de havenmeester vraag naar routes dan wordt ik wat meewarig aangekeken. We kunnen het beste via de weg geeft deze aan. We gaan het weer zien. tot aan Mylor Bridge gaat het nog wel. Alleen vanaf de haven is het even flink omhoog lopen met de fiets aan de hand. Daarna kunnen we een aardig eind fietsen zonder te hoeven lopen. We besluiten om naar Penryn te fietsen. Daar zit een supermarkt. Kunnen we nog wat proviand halen voor als we morgen weer verder gaan. In Mylor Harbor zit niets alleen een chandlery dus tja, brood is toch wel handig om te hebben. Het is weer een weg met flinke hellingen en haarspeldbochten waar de engelse flink over heen rijden. 
Het is maar 2,2 mijl echter door de hellingen doen we er nog best lang over om er te komen. Vandaag is het deels bewolkt maar wel warm.

We doen wat boodschappen en kopen broodjes voor de tussen de middag die we onderweg opeten. Terug op de steiger komt de havenmeester naar ons toe. Hij heeft een box voor ons en omdat het vannacht uit een ongunstige gaat waaien, dan komen we lagerwal te liggen, geeft hij aan dat we daar kunnen gaan liggen. De fietsen opruimen en dan worden bij het verplaatsen in de box weer opgevangen door de havenmeester. Blij verrast dat het dus ook zo kan na de vervelende ervaring elders. 

Omdat het nu toch echt zomers aanvoelt gaan we op het terras een drankje doen met uitzicht over alle bedrijvigheid op het water. Toch vinden we het voor een mooie zondag erg rustig op het water. Heerlijk genieten van een mooie dag in Zuid Engeland.

Zomer in aantocht?

Na een paar uur slapen de haven van Newlyn in. Er zijn niet zoveel plekken voor jachten in de haven. Dit is meer een vissershaven. Op dit tijdstip zijn de meeste jachten vertrokken naar een volgende bestemming er is dus ruimte genoeg. We melden ons via de marifoon en kunnen aan de eerste vingersteiger gaan liggen. Het havenkantoor zit aan de andere havenkom. John gaat ons daar aanmelden en ik ruim de boot na ons nachtelijke overtocht over de Bristol Channel op. We hebben ook nogal wat zout mee naar binnen genomen, de dweil er ook maar even doorheen. De zon schijnt we hebben het zomer gevoel. 

Voor de lunch gaan we op zoek naar een Pasty die we heerlijk op een bankje in de zon oppeuzelen. Daarna wandelen over de boulevard naar Penzance. Nemen nog een kijkje bij het havenbasin daar. Ook al is het wat rumoerig in Newlyn liggen we toch liever daar. Terug lopen we nog door de botanische tuin. In de kuip genieten we van een drankje in de zon en rusten verder uit van toch wel een stevige tocht en een nachtje doorhalen.

Helaas was het 1 dagje zomer. We worden wakker met buiten dichte mist en drizzle. Dan toch maar een dagje langer in Newlyn. Na de koffie als het iets droger wordt langs de havenmeester. We lopen een stukje verder langs de haven omhoog richting Mousehole. Het blijft droog zodat we tot aan Mousehole wandelen. Het zicht over zee is slecht. Goede keuze om te blijven. Zo jammer als je niet van de mooie kust kan genieten. In Mousehole is het gezellig druk met allerlei toeristen die hier per auto of wandelend komen. Er loopt een Kustpad rondom Cornwall, zeg maar een soort van Pieterpad, wat veel mensen lopen. Veel rugzakken en wandelschoenen om ons heen. 

Mousehole is een heel oud plaatsje (eerst vermeld1283) en wordt zo genoemd i.v.m. de super smalle ingang naar een heel kleine haven die nagenoeg volledig droogvalt bij laag water.
Op een bankje genieten we nogmaals van een Pasty, daar staat Cornwall toch wel om bekend, ons smaakt dit ook weer prima voor de lunch. 

Het plan om nog naar St Michaels Mount in de baai te fietsen laten we maar varen na een stevige wandeling. Af en toe valt de drizzle ook nog steeds. 

Not Shaken but Stired

Uit de pilot hebben we voornamelijk weten te halen dat Padstow of ankeren bij st Yves onze enige optie is om naar zuid Engeland met een tussen stop te komen. Als we dan de weerberichten nogmaals bestuderen lijkt het slimmer om ineens naar Newlyn te zeilen. Betekent wel een nachtje door. Maar dan hebben we niet de kans om een week in Padstow vast te liggen. Dit is nl ook nog eens een getijde haven waar je alleen bepaalde tijden weer kan vertrekken. Op het weerbericht wordt eerst 20 knopen wind gegeven maar die zal in de middag wat afnemen naar 15 en zelfs in de avond naar 10 knopen of minder. Smorgens staat er nog bewolking bij en vanaf het middaguur zou de zon moeten gaan kijken.

We wandelen nog door het Centrum van Mildford Haven, wat alleen een straat met wat winkels en kappers betekent. Terug lopen we langs het water waar een soort van boulevard is aangelegd met een klein park.

Het dock van Milford haven heeft 2 uur voor hoog water een “freeflow” die is vandaag tot 9:45 uur. We besluiten om half 9 los te gooien en langzaam de rivier af te varen zodat we als het goed is tegen de tijd dat we buiten zijn de stroom mee gaan krijgen. Het is zwaarbewolkt maar we hopen dat we de zon gaan zien vandaag.

Als we uit de luwte van de rivier zijn en 2 grote tankers voor hebben laten gaan zeilen we met 1 rif in het grootzeil en het voorzeil een stuk ingerold onze koers naar het zuidwesten. De wind is noordwest en zal naar west draaien volgens het weerbericht. Golfhoogte max 2 meter.

Ja ja, Er staat af en toe een kleine 6 bft en de zee is weer chaotisch. Af en toe golven echt wel hoger dan 2 meter. Soms krijgen we een zoutwater douche in de kuip omdat we halve wind varen en de golven dwars op de boot staan. Het is een hobbelig geheel tot zeker laat in de middag. Wel zien we steeds meer blauwe lucht onze kant op komen. Dat geeft moed dat de wind er vast wel uit zal gaan.

De wind is ook nog niet zo erg maar de rommelige en af en toe best hoge dwars golven maakt dat je je toch wel schrap zet elke keer.

Ondertussen proberen een stel dolfijnen ons wat afleiding te bezorgen door flink om de boot heen te zwemmen en soms in tweetallen door de golven te springen. Het lijkt wel een prive show die ze opvoeren.

Tegen de avond worden golven eindelijk rustiger, kunnen we ook iets ruimer varen. Wel krijgen we iets meer stroom tegen maar we blijven gemiddeld toch bijna 7 knopen over de grond gaan.

Als we naast het land “Cornwall” zitten wordt het nog rustiger, kan ik het eten opwarmen. Daar zijn we inmiddels wel aan toe.  We zien nog een zeilboot voor ons waar we op in lopen. Bij Lands End is de zon volledig onder, een klein maantje staat aan de hemel. Steeds meer sterren worden zichtbaar. Het is wel erg donker en op de kant zijn naast de verlichte tonnen en opstanden veel lampjes te zien. Op eens zien we een heel klein lampje onze kant op komen, geen ais, of is het een ton, nee, nee, of ja toch het is een zeilboot met wel een heel zwak toplicht. De boot die voor ons zit heeft gelukkig wel AIS maar echt goede verlichting zien we niet. De wind neemt steeds verder af en de stroming toe. Omdat het heel donker is proberen we zo lang mogelijk te zeilen tot het moment rond 2 uur, de wind volledig wegvalt. We toch de zeilen maar opbergen, die klapperen alleen maar, en de motor starten. Een soort van russisch roulette gaan we nu in want de visbolletjes zullen we echt niet opmerken nu.

Als we uit de vaarroutes zijn en baai bij Pezance invaren komt er weer wat wind. We zetten alleen de fok en de motor uit. Zo dobberen we langszaam de baai in in afwachting op meer licht. We willen ook het anker niet in het pikke donker op een onbekende plek laten vallen.

In de schemer ochtend komen we bij Newlyn en laten voor de haven in de ankerbaai ons anker vallen.

Zo eerst een paar uur slapen en dan zien dat we een plekje in de haven krijgen.

Fietsen over het Footpath

Na ontbijt en koffie langs de havenmeester. Daarna gaan we op zoek naar een zeilmaker om grotere leuvers te kopen. Ze zijn bij het klapperen gisteren weer uit de mast gekomen. De zeilmaker blijkt in de volgende haven in Neyland te zitten. We halen de fietsen tevoorschijn. John heeft een footpath en een route langs de weg gevonden. Dom dom, dat zouden we na zoveel vakanties in Engeland moeten weten, een footpath is geen cyclepath. Al snel moeten we flink klimmen en dalen zodat we inderdaad naast de fiets lopen. We zoeken een andere route maar die blijkt ook flink te klimmen met haarspeldbochten erin. De auto’s razen hier ook nog langs ons heen. De vraag is wat is gevaarlijker, zeilen op zee of fietsen in Engeland op de weg…. De omgeving is wel prachtig met af en toe een glimp over de rivier. 

Bij Neyland heb je uitzicht over een flinke brug, de Cleddau bridge. Ook de marina in Neyland is niet zo heel groot zien we. De motorbootjes hebben ze opgeslagen in een flinke stellage. 

Bij de zeilmaker kopen we grotere leuvers zoals eerder waren afgebroken. Helaas heeft hij niet de mastkar waar de pin uit was gekomen. John heeft deze gerepareerd maar de vraag is of de pin er niet weer uit kan komen. De zeilmaker heeft wel gereedschap om de buitenkant extra naar elkaar toe te drukken. Dat kan mogelijk net genoeg zijn. We houden de vingers crossed dat het tot in Nederland nu blijft zitten.

Terug fietsen we toch maar de route die langs de weg werd aangegeven. Deze blijkt een heel stuk veiliger met een fietspad naast de weg. Het laatste stukje gaat ook nog een door een soort stadsbos langs een water “Hubberston Pill”.

De leuvers en de mastkar zet John aan het zeil. Helaas, ja het begint weer te regenen. Jammer, de korte broek hadden we net aangetrokken na de barre fietstocht.

Als het weer even droog is lopen we nog even langs de andere 2 boten waarmee we vanuit Arklow zijn gevaren. We mogen een pilot lenen van “Bristol Channel”. Kunnen we ons iets meer inlezen wat de mogelijkheden zijn voor komende week.

De dolfijnen geven een show

We horen auto’s flink herrie maken in de late avond nacht. Een soort van straatrace denken we. Uiteindelijk mensen op de steiger. Van de boot achter ons weten we dat ze ook naar Milford haven willen. De boot voor ons heeft aangegeven om 4 uur weg te willen maar we weten niet waar zij heen gaan. Wij zijn dan ook wakker voor onze wekker om 5 uur afloopt. Om half 5 zijn we al druk met heet water maken en koffiezetten. Zeilhuik er af en dan onderweg. Tenminste als de rivierbedding ons wil laten gaan. Bij het wegvaren van de steiger zitten we vast en de stroming maakt het ook nog lastig om vrij van de steiger te komen. Met flink gas erop, sorry, komen we los en kunnen we naar buiten varen. We hadden gekozen om deze tijd te gaan omdat het dan licht is maar de regen maakt het toch nog lastig met alle lobster potten die half onder water slecht zichtbaar zijn in de ochtend schemer.

Als we op wat dieper water zijn zeilen omhoog en de genaker erbij. Er staat 8 a 9 knopen wind maar nog wel stroom mee. Dat helpt nog een klein beetje mee. Zodra de stroming kentert en de wind nog verder afneemt naar 5 knopen halen we de genaker er af en gaan motorzeilen tot de golven te onrustig worden halen we ook het grootzeil naar beneden. Deze moet niet weer teveel klapperen.

De zee is rommelig met golven vanuit alle richtingen. Een ferry komt onze kant op. We kunnen koers houden want hij stuurt om ons heen. De boot die voor ons in Arklow lag lopen we langszaam in op de motor zeker als we het voorzeil bij zetten om iets minder te rollen op de rare golven. Als de tegenstroom wat minder wordt en de wind weer iets toeneemt zetten we het grootzeil bij en de motor uit. We kunnen bij de wind de juiste koers zeilen. Ineens zitten er een aantal dolfijnen rond de boot. Ze zwemmen even mee en 1 maakt zelfs een salto achter de boot. Foei, laat het de partij voor de dieren maar niet horen. Of zou het komen dat er Harderwijk achterop staat en ze solliciteren om ook aan de show deel mogen te nemen?

De racoon richting Milford haven op de kaart lijkt een soort van boei maar blijkt een rots met daarop een vuurtoren. ( vestas momentje…)  Als we daar in de buurt komen en de wind tot 15 knopen aantrekt hebben we af en toe 4 meter golf. Uhhh, tja was dit handig zo dicht hierlangs te gaan. ( in de haven de pilot er op nalezen was het slimmer geweest iets ruimer of achterlangs te varen) Het is goed gegaan. Alleen een paar boeken zijn van de plank gevallen. Dit zijn we bij aan de windse koers ook gewend. Het laatste stukje naar de ingang van de rivier naar Milford haven krijgen we nog iets stroom tegen en valt de wind nagenoeg weg dus de motor weer aan. We willen tijdens de open flow naar binnen door de sluis. Om nu te moeten wachten op geschut te worden hebben we geen zin. Gisteren hebben we gebeld voor een plekje omdat dit nogal lastig schijnt te zijn bij deze marina.

Er is inderdaad niet heel veel vrij in de haven en zeker niet voor onze lengte. We zijn dan ook langs een pontoon gelegd met daar allemaal wat grotere schepen. Voor morgen met meer wind wel lekker in de luwte, helaas ook wat minder zon in de kuip. De marina is zoiets als bij Eastbourne met apartementen, waterfront, rondom het basin.

Het weer houdt zich aan het weerbericht

 Ik reken af. Jammer dat een marina met veel activiteit en zeker ook de jeugd goed kennis laat maken met de watersport zo’n afknapper is. Het plaatsje Howth zelf is leuk en je kan er heerlijke wandelroutes volgen. Dus bij rustig weer of wind uit een andere hoek dan noordwest tot west zeker een aanrader.

We gaan iets eerder weg dan hopen we de wind tegen voor te zijn. In de Dublin baai beginnen we met zeilen maar dan al snel wordt het motorzeilen. Bij Greystone kan de motor uit en zeilen we richting Wicklow point. Een zeehond kijkt ons lange tijd nieuwsgierig aan naast de boot. 

Voorbij Wicklow point is John even binnen en ben ik afgeleid door een DSC alert op de marifoon als de wind ineens 180 graden draait en we door de stroom worden weggezet, het grootzeil aan de andere zijde gaat staan en het voorzeil bak staat. John komt snel naar buiten en samen sturen we de boot en de zeilen de goede kant op. Ja hoor vandaag klopt het weer met het weerbericht. We krijgen de wind pal tegen dus nog even een kruisrakje richting Arklow de laatste 10 mijl. De wind trekt ook nog aan tot boven de 20 knopen. We zijn er wel heel snel met de stroom ook nog eens flink mee. 

We halen de zeilen voor de ingang van de rivier Avoca, waaraan Arklow ligt, naar beneden. Het is laagwater dus wel even goed door de smalle diepte naar binnen. We proberen een havenmeester te bereiken waar we kunnen liggen. Geen reactie. Op de kade staat iemand die zegt dat we moeten proberen of we aan het pontoon passen. Er is nog 1 plek vrij. John stuurt de boot behendig tussen de 2 boten in naar de steiger. Ons lijntje wordt aangepakt en de vriendelijke havenmeester heet ons welkom, vraagt of we een goede zeiltocht hebben gehad. Legt ons uit waar het sanitair is en waar de winkels zijn. De Aldi en een groot winkelcentrum met daarin ook nog een supermarkt zit 500 meter verderop. Wat een verademing om zo verwelkomt te worden. 

We willen hier 2 nachten blijven om dan te beslissen of we zuiderlijker gaan of naar de overzijde, naar de engelse kust. Er komen 2 nederlanders die verderop liggen langs en we maken een praatje. Zij komen vanuit het zuiden. Hebben ook al veel gezeild en we staan al even te praten zodat ik ze uit nodig voor een drankje. Ze willen nog even een uurtje fietsen en accepteren de uitnodiging. De schipper is jarig dus ik snel gauw naar de winkel voor een gebakje en ook nog wat lekkers bij de borrel. We ruimen de boot op en daarna in de kuip eerst een kop thee met gebak maar dan moeten we toch naar binnen vluchten om nog een borrel te nemen. Heerlijk sterke verhalen en belevenissen uitgewisseld.

Rond 19:00 uur gaan we nog op zoek naar een restaurant. John heeft wel zin een goede hamburger. Er zit vlak bij een soort americaanse hamburgertent met kleine jukeboxen op elke tafel waar je voor 20c je liedje kan aanvragen. Er zitten helaas geen nummers bij waar we 20c voor over hebben. De hamburger met patatjes smaakt heerlijk.

Na het weerbericht te hebben bestudeerd besluiten we toch maar naar de overkant te gaan, naar Milford haven. Het is te onbestendig om een nacht door te halen en direct om Lands end te gaan deze week. Daarom willen we nu proviand in slaan en diesel tanken. Morgen staat er in de voorspellingen niet heel veel wind dus zal het een stuk moteren worden. Ook omdat we 6 uur stroom mee hebben maar ook 6 uur stroom tegen en als er dan ook nog weinig wind is duurt de oversteek wel erg lang.

Nog een beetje handwas die de zon en wind snel doet drogen. Arklow is niet een heel fotogeniek plaatsje. Er is veel vervallen industrie. Ze zijn wel bezig om de kade van de rivier te renoveren. Het Duck Pont park is wat verwilderd. Een groot deel van de vijver is volgegroeid met riet. Als we over de dijk lopen zijn een paar J’s uit de marina aan het zeilen. We lopen ook nog even door het centrum, wat uit 1 lange straat bestaat.

Om morgen het laatste stuk stroom mee te hebben moeten we vroeg weg. De wekker wordt om 5 uur gezet. De middag en avond doen we dan ook een beetje relaxen om klaar te zijn voor de overtocht van 80 mijl morgen.

 

 

Wind, wind en tja dat dan wel weer, de zon schijnt

Al vroeg is de jeugd met bootjes en paddleboard’s in de weer. Leuk gezicht de nieuwe lichting watersporters.  

We lopen het cliffpath vanuit de haven een flinke klim omhoog. Mooie uitzichten over de Dublin bay. Uit de wind in de zon is het zelfs warm en kan de jas uit. Bij de haven stond het aantal kilometers niet bij de route die we hebben uitgekozen. Bij de splitsing met andere routes zien we dat deze 7 km is. Prima, we lopen hem volledig rond.

Terug in de haven neemt de wind flink toe en draait ongunstig zodat we lagerwal tegen de steiger aan gedrukt liggen. John gaat vragen of we een ligplaats kunnen opschuiven zodat we hogerwal aan de steiger liggen. Nou dat kan niet hoor!! Deze is al vergeven, er komt nog een boot voor. Is er dan een andere plek? Tja dat weet de zittende havenmeester niet, of we over 10 minuten maar terugkomen. Kijkend naar het weerbericht komt er wind aan met vlagen van 35 knopen. Met deze prijzen in de haven en zo’n starre havenmeester zakt de stemming wel aan boord. Vanmorgen was de douche ook nog steenkoud. We kunnen helaas geen goede recensie schrijven over de marina van Howth. De wind neemt ook steeds verder toe. Teruglopend naar de havenmeester, ja we mogen verkassen, echter liggen we al zo aan lagerwal en is er zeer weinig manoeuvreerruimte, Er zit een betonnen kade direct achter de boot, om de boot te verleggen. We hopen op wat afname zodat we de boot veilig kunnen verleggen. Dit lukt niet. We zetten nog een extra lijn op de hoge kant. Houden marine traffic in de gaten of er een boot aan komt die we kunnen opvangen maar er komt niks. Ik heb inmiddels voor 2 nachten afgerekend en ons pasje ingeleverd. We hopen dat de voorspelling met 30 knopen niet klopt en we vroeg weer onderweg kunnen en deze haven kunnen verlaten. Je ligt hier niet goed met de verkeerde wind. We gaan maar kooien als we nogmaals kijken zien we niemand meer op het water en we verwachten niet dat een boot langer dan 12 meter geen AIS heeft. Kan uiteraard maar met deze wind verwachten we niet dat er nog iemand binnen komt lopen.

Na een onrustige nacht, de wind is blijven doorstaan blijkt de voorspelling nog steeds te staan met 30 knopen waarvan we er een deel tegen in zouden moeten. Het blaast flink door het want. Ik ga maar melden dat we toch nog een dag blijven. Het is kiezen tussen 2 kwaden en dan is tegen de steiger aan liggen nog de beste van de 2. Nog steeds geen boot in aantocht die naast ons de plek komt innemen.

Douchen, nu zijn de douches gelukkig wel warm en een luie ochtend met koffie en in onze boeken lezen. Als de temperatuur wat stijgt, de zon schijnt tenminste, gaan we nog een stuk wandelen. De Jas flink over de oren want de wind is koud. Er zitten allemaal vis tentjes aan de andere kant van de haven. We lopen nog een stuk de heuvel op en na wat broodjes gekocht te hebben terug naar de boot. In de middag trakteren we ons zelf op een Italiaans ijsje, yep ook die hebben ze in Ierland. Uit de wind achter de pier in de zon genieten. Nog even flink uit waaien op de pier. Terug op de boot kunnen we toch nog een drankje in de kuip doen al is het met onze dikke fleece aan. De zon doet zijn best om het aangenaam te maken. Inmiddels is het laagwater en liggen we wat lager achter de muur. Eten doen we binnen, daarvoor staat er nog teveel wind. En dan ineens gaat de wind liggen en schijnt de zon nog steeds. Een kop koffie in de kuip voor de schuil gaat achter dikker wordende bewolking. Morgen zien wat het wordt want we zien dat de wind rond het middaguur pal tegen gaat staan. We gaan in ieder geval in de ochtend weg. Zien wat de voorspellingen dan zijn anders gaan we alleen naar de overkant van de baai, zijn we in ieder geval weer ergens anders en zaterdag gaat het weer waaien. Dan willen we niet nog op deze plek liggen.

Rechte koers richting Dublin

De wekker loopt om 7 uur af. We gaan richting Dublin. Onze engels buurman zegt dat Howth ook een prima marina is en diep genoeg. Onderweg zien we wel of het Don Laoghaire wordt of dat we wat nieuws gaan bekijken in Howth. De koers is hetzelfde. Buiten staat er genoeg wind daarom maar het rif erin om de boel heel te houden. Na een uurtje neemt de wind af, kan het rif eruit. We hebben stroom mee al is het maar een halve knoop scheelt toch weer wat in de snelheid. Eerst is de koers ruime wind, de wind draait en uiteindelijk zeilen we halve wind af en toe bij de wind. Hij fladdert, de zeilen worden elke keer versteld. Bij het eiland Lambay voor Malahide valt de wind even weg. Nog 15 mijl, we starten de motor. Na een kwartier komt de wind terug alleen nu moeten we aan de wind. We besluiten om met de engelsman mee te zeilen naar Howth. Genoeg mijlen voor vandaag. Volgens de Reeds is het onder het eiland voor Howth, “ Ireland Eye “ flink oppassen met de “lobster pots” We gaan daarom dan ook buitenom en dan hoeven we ook niet helemaal hoog aan de wind op de haven aan de sturen.

Bij het aftuigen is het nog oppassen en zien we hele kleine visbolletjes die je snel over het hoofd kan zien. De dieptemeter goed in de gaten houden en langs de groene boeien de haven in. In de Binnenhaven ligt een geul naar de marina. We roepen op en krijgen een box naast de engelsman toegewezen. We melden ons met de mededeling dat we nog niet weten hoelang we blijven.

Morgen willen we Howth eigenlijk wel ff bekijken en misschien doen we nog een bezoek aan Dublin met de Tram/ trein. Dan kijkt John naar de tarieven van de ligplaats en schrikt van de prijs per nacht. Tja wat doen we. Morgen in ieder geval blijven, we zien wel.

Er blijken elke avond regatta’s te zijn behalve op maandag. Vanavond zeilt de oudste klasse van een in Howth ontworpen houten zeilboot “17 foot” lang. De oudste boot die meevaart is 120 jaar oud. De meeste liggen aan een mooring in de binnenhaven. De bemanning wordt met een sloep naar hun boten gebracht. Het is een mooi gezicht op het water met de gekleurde zeiltjes. Er zijn 13 van deze boten op het water. Daarnaast zijn er nog 4 klasses vanavond aan het wedstrijdvaren. Een aantal wordt zelfs in en uit het water gehesen voor de wedstrijd. Een hoop leven in ieder geval in de haven. We worden uitgenodigd in de bar maar zijn een beetje gaar van een volle dag zeilen. De borrel nemen we maar aan boord.

Zuidelijker naar Ierland

Gisteravond stond er voor vandaag 6 bft west tot zuidwest op het weerbericht, uhh, maar vanmorgen was het gelukkig max 5 en meer westelijk dan zuidwest, wat er eind van de dag op staat. We gaan dus toch onderweg vandaag.

Eerst nog even langs de chandler voor kaarten en olie. De kaarten blijken bij een speciaalshop iets verderop verkocht te worden. Als we daar aan komen is het een soort Harry Amsterdam. Kaarten van de hele wereld en pilots zoveel je zou willen. Wij houden het nu bij de 2 kaarten. Vanaf de Scilly’s hebben we zowel de pilots als de papieren kaarten bij ons.

Het regent flink dus we komen redelijk nat terug op de boot. Eerst maar even opdrogen en een kop koffie. Rond het middaguur gaat het tij pas mee staan.

De wind is nog noordwest als we vertrekken dus ruime koers onder het eiland Copeland door. Er loopt een geul die we netjes volgen. Na het eiland neemt de wind wat af. We zetten de genaker en houden alles klaar zodat bij toename van de wind hij er ook zo weer af is. Inderdaad duurt dat niet lang dat de wind boven de 15 knopen komt en het log ruim 8 knopen aangeeft. Het houdt je wel bezig. De koers wordt ook meer voor de wind. We kruizen deze af en moeten dan bij South Rock uitwijken voor een visser die wel heel stellig zijn eigen koers houdt. Een beheersde gijp en dan kunnen we koersen op Ardglass aan, ons doel voor vandaag. De wind draait meer en de koers wordt nu wel echt voor de wind. We rollen het voorzeil weg zodat we niet hoeven te gijpen en de koers kunnen behouden. Dan flappert het grootzeil wel heel bijzonder. We zien dat er 2 leuvers en een mastkar los is uit het mastspoor. Mmm, dan maar een rif in het grootzeil, dan gaan we nog hard genoeg, nog 8 mijl. Bij de ingang van Ardglass aftuigen en we kijken nog eens goed hoe we naar binnen moeten. De geul staat niet heel duidelijk op de kaart en de plotter, de Reeds erbij, Daar staat het duidelijker op maar de boeien en kardinaal die we zien staan daar ook niet in als route. We volgen toch maar netjes de boeien en dan oeps, zijn we ineens bij de pontoons. John schiet gelijk de eerste box in voor ons uit. Ik ben alleen nog niet klaar met alle lijnen en fenders en de wind staat flink dwars op de box. Gelukkig worden we opgevangen door andere passanten en is er geen schade. Het is wel een hele kleine plek met weinig manoeuvreerruimte bij dwarswind en veel rotsen rondom de pontoons. Maar we zijn veilig binnen. Achter ons zat nog een grote Jeanneau. Die vangen we bij binnenkomst op. In de kuip een drankje en het grootzeil repareren. De 2 leuvers zijn gewoon finaal afgebroken en de pin is uit de mastkar losgekomen. We hebben gelukkig reservemateriaal bij ons dus de reparatie is zo gedaan.

Van 9 jaar terug weten we dat we hier bij een Chinees hebben gegeten wat toen verrassend lekker was. We kijken of die er nog zit en of er plek is. Er is zat plek, net als in Nederland is het meer een afhaal bezigheid door de weeks maar je kan er ook prima zitten om te eten. Heerlijk gegeten met een ijsje toe. Ardglass heeft niet veel ( of je moet een golf-er zijn) maar wel een goede chinees.

 

 

 

Niets zo veranderlijk als het weer

 

Bij de ingang van de haven Ballycastle staat dat je starboard moet aanhouden maar daar zou eigenlijk moeten staan dat je noord moet blijven…. Nou ja we zijn weer onderweg en hijsen de zeilen als we op dieper water zitten. Volgens de weersvoorspelling is het de vraag of het een motortochtje gaat worden of dat we kunnen zeilen. We zijn wat vroeger vertrokken omdat in de baai “slack” net iets eerder is dan dat buiten de stroming mee gaat staan. Als we langs Fair Head varen hebben we de stroom al mee dat is mooi. Het is een indrukwekkende kaap die gebruikt is in “The Game of Thrones”.

John roept nog waar zijn de dolfijnen als we een sissend geluid achter ons horen en er inderdaad een paar dolfijnen achter en om de boot zwemmen. Helaas zijn ze te snel om ze vast te leggen.

De boom gaat in het voorzeil want de koers is pal voor de wind. We surfen met de stroom flink mee de goede kant op. De wind neemt nog iets verder toe zodat we af en toe over de 20 knopen wind zien op de windmeter. Pardon😊 er zou geen wind zijn…. We halen de boom er toch maar uit om wat meer de koers af te kruizen met een ruime koers. Geen risico op een onverwachte klapgijp. 

Uit eindelijk neemt de wind weer af en zetten we voor de 3 eilanden ( Higlandman, west en east maiden) voor de ingang van Belfast Lough de boom er weer in om onze koers meer op Bangor, ons doel van vandaag, aan te sturen. Er is wel wat zeevaart maar die gaan ruim voor ons langs de geul naar Belfast in. Voor Bangor zien we heel veel zeiltjes. Er is een Regatta aan de gang. Als we een plekje in de haven hebben toegewezen gekregen genieten we van alle bedrijvigheid. Eindelijk een beetje leven op de steiger. Met die koude wind en regen zit iedereen toch elke keer binnen in zijn eigen warme kajuit. We kunnen ook nog een drankje in de kuip doen in de zon en nagenieten van een mooie zeiltocht. Helaas draait de wind weer en gaat de zon schuil achter de wolken zodat het wel weer binnen eten wordt. Na de koffie gaan we toch nog even de benen strekken langs de pier. Ook Bangor heeft gekleurde huizen langs de kustlijn. Er is een bassin waar heel vroeger kleine schepen aanlegde en de oorspronkelijke haven van Bangor was.

Er is geen wind voorspeld en als we wakker worden regent het. We gaan vandaag Bangor maar eens bekijken. We lopen de mainstreet uit en komen bij het museum in het Bangor Castle, de City hall. Er zit een heel park omheen. We volgen de bordjes naar de ommuurde tuin. Hier is ook nog een beeldenexpositie. In het park stonden al bijzonder bomen en in de ommuurde tuin staan mooie en bijzondere planten in bloei. Een leuke wandeling en het is ook nog bijna helemaal droog. Na het avondeten worden we verrast met een volledig blauwe lucht en vol op zon zodat we heerlijk in de kuip aan de koffie gaan voor de afwas, die zich vandaag best heeft opgestapeld, nog gedaan moet worden. We pakken elke zonnestraal als het kan.