De zomer komt en gaat ondertussen gaan we Loch Sunart op

 De schotten geven als antwoord als je vraagt wanneer wordt het zomer, oh die was gisteren. 

We hebben zowel een prachtige zonnige dag als een dag met zon, wind en regen. Waarna we weer van een mooie dag in de baai van Tobemory kunnen genieten. We maken wandelingen naar de waterval en naar de vuurtoren. Paadjes door bossig gebied met goed oppassen voor de modderpoelen en niet te dicht langs de afgrond lopen. We zien bijzondere plantjes en bloemetjes maar helaas ook de midgets( kleine mugjes) zitten er. Monique is helaas de pineut en heeft diverse beten op beide handen. De ingang van de boot sluiten we dan ook maar met de hor om ze in ieder geval buiten de boot te houden.  Met de dinghy naar de kant voor proviand en onze wandelingen. Een dag is zo voorbij. 

We besluiten om Loch Sunart aan de overkant te bezoeken. Achter het eiland Carna zou een mooie beschutte ankerplek moeten zijn. Als we erheen varen is er geen wind maar de dag erna wordt weer aardig wat wind en regen verwacht. We volgen de pijlen op de kaartplotter om tussen de eilandjes en rotsen door te varen en zien dan de plek die we voor ogen hadden vanuit de Pilot. Er gaat een boot voor ons de ankerplek in. Even kijken wat hij gaat doen. Achter de rotsen zien we op de plotter een soort baai diep genoeg om te ankeren en plek genoeg voor meerdere boten. Een smalle ondiepe ingang door waar we zien dat er voldoende water ook bij laagwater blijft staan zouden we onverhoopt weg willen. 
We laten het anker zakken met redelijk wat ketting, bij hoogwater staat er toch zo'n 12 meter water. Onduidelijk is waar de bodem uit bestaat. Is het zand of is het kelp. We gaan het zien. Eerst lij
kt het anker niet te pakken maar dan zien we bij achteruitvaren dat we geen snelheid meer maken. De wind zou er vannacht uit dus we gokken dat het anker vast zit. John gaat in de dinghy met zijn camera foto's maken van de ankerplek en maakt ook een paar foto's van de mede ankeraar. Krijgt hun e-mail adres om de foto's op de kunnen sturen. Niet veel later worden we aangeroepen of we zin in een drankje hebben. Altijd gezellig om nieuwe medezeilers te ontmoeten en het zijn engelse dus misschien hebben ze nog wel tips over ankerplekken enz.

Als we over zijn geroeid komt de Whisky en Gin op tafel. Wij gaan voor een glaasje Gin. Zonde van de whisky waar we geen liefhebbers van zijn. Onze gastheer en vrouw blijken ervaren zeilers met kennis van dit gebied te zijn. Ze komen zelf uit de Clyde. Vinden het weer ook koud en hadden warmere temperaturen verwacht al mogen we vanmiddag niet klagen als de zon er weer bijkomt is het aangenaam in de kuip. We hebben een gezellige borrel met stoere zeilersverhalen.