De Solent is divers van zeilmekka tot natuurgebied en industrie. Na Cowes gaan we toch weer op zoek naar een mooring in Newton Creek. Eerst ligt het te vol en ankeren buiten de ingang. In de middag zien we veel boten uitvaren en gaan het nogmaals proberen. We vinden een mooring aan de stuurboordzijde van de Creek. Checken een keer de diepte en dit zou goed moeten gaan. Als de mensen van de national trust langskomen bevestigen zij dat dit moet lukken met onze boot aan deze mooring. En tja uit ervaring weten we dat het blub is dus mocht het toch zo zijn dat er teveel water weg loopt dat zakken we er een stukje in. We hebben er vertrouwen in.
Na een nachtje heerlijk slapen met alleen wat vogelgeluiden en kabbelend water om de boot wordt de rubberboot opgeblazen. Dit keer met de voetpomp want onze electriche pomp stond op onze vorige boot en is er dus niet meer. Gelijk wat lichaamsbeweging op de ochtend. Een kopje koffie en dan op onderzoek uit. De arm waar wij in liggen is nog niet volledig met water gevuld dus komen we niet zoe ver. We varen de andere arm in en zien al snel een zeehond liggen zonnebaden. Verder op steekt nog een grote kop boven water van een zeehond. We zetten de motor uit en laten ons met de stroom verder drijven. We worden attent gemaakt op een wel heel nieuwsgierige zeehond. Deze komt inderdaad heel dichtbij, zwemt een keer onder de rubberboot door en kijkt ons nieuwsgierig aan.
No comments:
Post a Comment