We zijn met af en toe vlagen van 5 bft aan de wind naar Enkhuizen gezeild.
Boeken maar gelijk 2 nachten want morgen worden flinke buien en 7 bft voorspeld. snacht's horen we de wind al aantrekken. Smorgens schijnt af en toe tussen de buien door de zon. John gaat met een sopje het teakdek verder oppoetsen. Zijn zeilbroek aan en poetsen maar. Ondertussen sla ik proviand in voor de komende dagen. We weten nog niet zo goed wat we gaan doen. Misschien naar Makkum of toch naar Amsterdam en via Ijmuiden of naar de overkant of zuidelijk uit.
Na een dagje wat minder zomers weer worden we met zon wakker. De wind wordt noordwest voorspeld dus hebben we bedacht naar Ijmuiden af te zakken. Door de sluis heen staat de wind echter meer west en draait door naar zuidwest. Ook staat er meer wind dan gisteren voor vandaag was voorspeld. Aan de wind naar het paard van Marken.
We lopen ruim 7 knopen aan de wind de goede kant op tot we voor Edam steeds meer snelheid verliezen. Als snel zien we dat er een hele sliert fontienkruid achter het roer hangt. Tja dat schiet niet op. We proberen nog wat achteruit te varen en ervan verlost te raken maar het water zit gewoon tjok vol planten. Bij de vaargeul gekomen gaan we nog 3 knopen vooruit. We steken de geul over en John trekt zijn zwembroek aan. Met duikbril op gaat hij te water en weet het roer en de schroef te bevrijden van de planten. Als we richting de Schellingwoude brug varen voelen we nog steeds planten. Deze zullen wel aan de kiel hangen. Bij de wachtsteiger zien we een hele bos naast de boot te voorschijn komen. Met de pikhaak proberen we ons hiervan te ontdoen.
De brug draait en we varen door naar de Oranjesluizen. We kunnen net mee en leggen aan naast een stel duitsers. Ze lijken wel aardig maar als de deuren van de sluis opengaan gooit de man zomaar de achterlijn los. Voor ons liggen nog boten vast en we drijven door de wind pardoes op een kleiner bootje aan de stuurboord zijde van de sluis. De man probeert uit alle kracht ons af te houden. Dit lukt ter nauwernood. Iedereen boos omdat ze dachten dat we zelf los hadden gegooid. John weet de schade te beperken maar we krijgen veel boze blikken onterecht toegeworpen. Hierop besluiten we halverwege het kanaal te stoppen, inmiddels half 5 vinden we het genoeg. We voelen ook nog steeds weerstand van het wier. John trekt zijn zwembroek weer aan en gaat het vieze noordzeekanaal water in. Hij haalt er echt nog een hele bult wier onder vandaan.
No comments:
Post a Comment