We hadden al mail verwacht van de border force zodat de Qvlag weer naar beneden mag maar nog niets ontvangen. Rond koffietijd maar eens gebeld met de shipping lane. We worden naar de havenmeester verwezen. Als we ons daar melden en gelijk maar liggeld betalen, die niet mis is, zegt deze van niets te weten en niet te weten wat hij voor ons kan doen.
Als er een nederlander vanmorgen binnen gekomen de vlag al uit het want haalt toch maar eens vragen wat zij hebben gedaan. Zij blijken alleen gebeld te hebben, daarna het formulier ingevuld en verstuurd en zijn vervolgens teruggebeld dat het akkoord is. Toch nog maar eens bellen. We krijgen allemaal excuses en het telefoonnummer van de border force die ook excuses aanbiedt want onze aanmelding is wel aangekomen maar blijkbaar niet in behandeling genomen. We worden vervolgens binnen 20 minuten teruggebeld dat alles akkoord is we van Engeland mogen gaan genieten. Ach ja, dus wat is nu de beste weg. Wij denken bellen, formulier invullen en klaar.
De wandelschoenen aan en maar eens kijken hoe Ramsgate er nu uitziet na 16 jaar. We lopen langs de boulevard en komen bij een strandje. Aan de noord zijde van de haven zijn ze luxe appartementen met hotels aan het bouwen. De helft is bewoond met mooi uitzicht over strand en zee.
We lopen door het oude gedeelte naar de winkelstraat en weer terug naar haven. Ons beeld van vroeger moeten we bijstellen, het ziet er minder armoedig uit dan in onze herinnering.
No comments:
Post a Comment