Toch nog dagje motorboot, we bezoeken bijzondere plekjes

Als we op staan is het nog een beetje regenachtig maar de zon probeert er al door te komen. Vandaag is nog een beetje een overgangsdag naar mooi zomer weer volgens het weerbericht. John levert bij de sluiswachter de pasjes van de faciliteiten in het Gotakanaal in. We kunnen gelijk om 9 uur invaren. We zijn de enige op dit tijdstip die het meer op willen. Als we buiten de sluis zijn ruimen we de lijnen en de stootwillen op. 

Eerste stuk is pal tegen de wind in en tussen wat smalle stukjes door om op open water te komen. Af en toe regent het toch nog iets. Helaas valt de wind volledig weg als we op open water zijn dan maar op de motor verder. Wij moeten iets omvaren naar Mariestad omdat de brug tussen de eilanden Torsö en Fågelö te laag is voor ons.

Het is een mooie route die we volgen via de betonde geul. We vinden een plekje aan het einde van de geul aan achterboeien waar we onze gekochte haak weer eens kunnen gebruiken. Mariestad heeft een heel oud gedeelte met houten huisjes in de traditionele kleuren, geel, lichtblauw en wit. We bezoeken de domkerk uit de 15^e eeuw. Wat opvalt is dat er veel blauw zit in de versieringen in de kerk. Uiteraard wordt de supermarkt ook bezocht om de voorraad weer aan te vullen.

S’avonds lopen we nog een rondje langs de rivier en komen bij het landgoed “Marieholm”. Dit landgoed stamt uit de 16^e eeuw. Was ooit van hout maar is herbouwd in beton. We lopen ook nog even naar het begin van de invaart waar we op één van de vele schommelbanken plaatsnemen om van het uitzicht over het meer te genieten. In de verte zien we steeds meer blauwe lucht aankomen. Zomer is in aantocht.

We gaan toch nog even met een jerrycan bij het tankstation Diesel bijhalen. Er is dan wel zomer beloofd maar ook heel weinig wind. We halen de fokkehoes er toch af in de hoop dat we vandaag toch wat kunnen zeilen. Eerst een stuk tussen de eilandjes en rotsen door en de geul goed volgen dan kan het zeil omhoog. Dat gaat eerst best wel aardig. We gaan met 5 knopen de goede kant op. Langs de kenmerkende tafelberg, Kinekulle, 305 meter hoog. De wind zakt steeds verder weg. In de verte zien we het slot Läckö al maar dan moeten we nog zeker wel 10 mijl varen en met 2 knopen op de teller wordt dat wel een latertje. Dan toch de motor maar weer aan en de zeilen naar beneden. Hoe dichter we bij komen hoe sprookjesachtiger het slot er uit ziet. We weten niet zeker of we wel voldoende water hebben om naar binnen te komen. We volgen het geultje dan roept Wim ons toe die hier net voor ons naar binnen zijn gegaan dat we goed aan de groene kant moeten blijven. Dit doen we op zijn advies maar dan bij het indraaien om aan de steiger te gaan liggen lopen we toch nog vast. Even terug en opnieuw en dan met de boegschroef de draai korter maken om aan de hekboei achter en de neus aan de steiger te komen liggen. Tja, we liggen maar of we morgen weer makkelijk weg komen. We gaan het zien. Er is geen wind voorspeld dus zal wel goed komen. We maken een wandeling langs het slot en door een stukje natuur. Gaan aan de overzijde van de zon en het uitzicht genieten. Wat een sprookjes plek is dit.

Tja, we gaan toch maar weer verder. Op zoek naar een ankerplekje. Vandaag nog super mooi weer in de voorspelling en morgen prima wind om naar Vänersborg, ingang van het Trollhätte kanaal te zeilen. Dat willen we wel maar het mooie plekje laat ons niet zo maar gaan. Als de touwtjes los zijn lopen we al vast. Nog wat wikken en trekken en dan met de boegschroef draaien. We lopen nog 2 keer vast en dan zijn we toch echt weer de geul uit. Tja, 2.10 meter diepgang is niet altijd even handig. We varen het scherengebied door langs diverse mooie plekjes en de plaatsjes Spiken en Kallandso komen door een smal gaatje op de Strömsund door, tussen een paar betonsokkels. Dan komen we op wat ruimer water. We zien een ankerplek waar al best wat speedboten liggen. We kijken nog even verder. Dan denkt John dat een plekje idilisch is maar dan moeten we een haakse bocht door de geul maken en lopen we wederom vast. Tja, ook iets door de geul voelen we grind onder de kiel. Nee, dit gaan we maar niet doen. Een heel klein stukje terug zit een ankerplek met 6 meter water dat lijkt beter geschikt. Als we daar naar terugvaren komen er net wat bootjes uit maar verder is de ankerplek leeg. We laten het anker zakken. Dit lijkt prima plekje tussen 2 eilandjes in en schijnbaar een inham. Echter komen er steeds bootjes langs die verdwijnen tussen het riet en er komen ook weer bootjes vandaan. John blaast de rubberboot op om op onderzoek uit te gaan. Sommige bootjes varen in en komen ook weer terug maar er zijn er ook die verdwijnen en we niet terug zien. Op de kaart zien we geen echte doorgang. Als we de staakjes volgen naar het riet komen we op een soort van groene sloot. We varen deze in en uiteindelijk komen we bij een steigertje waar ook een parkeerplek is en wat huizen staan. We zien niet iets waar we een ijsje kunnen scoren helaas. Dan maar weer terug en een drankje in de kuip. Het is inmiddels zo warm dat we ook wel behoefte hebben aan een plons in het water. We hebben gisteren bij het slot ook al even heel kort gezwommen. Uiteindelijk blijkt het water wel heerlijk verkoelend en plonsen af en toe er lekker in. Voor het eten afdouchen en de rubberboot weer opruimen. Als we met koffie in de kuip zitten nemen het aantal bootjes die heen en weer varen af en wordt het een heerlijk rustig ankerplekje.