Verdwaald op het eiland Hanö

 

Er komt helaas wat minder mooi weer aan. Welke kant gaan we op. Gelijk de Kalmar Sund in, waarschijnlijk wordt dit dan een dag moteren of zeilen we naar het eiland Hanö. We kiezen voor het laatste. Het lijkt er op dat alleen vrijdag heel veel wind in de voorspelling zit en dat het daarna weer wat rustiger wordt. Tot 5 mijl voor Hanö zeilen we met de Genaker op. Af en toe over de 8 knopen voortgang en af en toe valt de wind weer weg maar we zijn vlot bij het eiland. We willen met de kop in de wind en we kunnen niet overal liggen qua diepgang. We passen precies achter een hollander die ook net is aangekomen. Deze schuift nog een klein stukje naar voren zodat we aan de achterzijde voldoende ruimte houden bij de muur.
Er vaart ook een ferrie die komt niet veel later de haven binnen schuiven en legt aan de overzijde aan. We zijn blij dat we dit plekje nog net hebben kunnen bemachtigen. Hopenlijk is het morgen ook een prima plekje. We strekken de benen nog even en lopen een stukje het eiland op. We hebben mooi uitzicht en ook spotten we 2 maal een aantal hertjes die hier op het eiland vrij rondlopen in het natuur reservaat.

De dag begint met regen. We vermaken ons met lezen en een kort stukje lopen als het net even droog is. Na de lunch trekt de wind stevig aan maar komt de zon er ook weer bij. De wandelschoenen aan en op naar de vuurtoren bovenop het eiland. 

Omdat de lucht helemaal schoon is gewaaid volgen we een wandelpad met rood aangegeven over de rotsen naar het westen van het eiland. Het is aardig klimmen en klauteren. Af en toe flink oppassen met de natte stenen waar het mos op groeit. Uiteindelijk staan we aan het water op de afgesleten rotsen maar dan. We lijken niet verder te kunnen dus proberen om een pad te vinden om verder te komen. Het lijkt niet goed te gaan. We komen dieper in het bos en de stenen zijn flink glibberig van het mos. Uiteindelijk proberen we het gemarkeerde pad terug te vinden maar dit is lastiger dan we dachten. Dan zien we de rode stippen weer op de bomen en hebben we toch weer het pad gevonden. We proberen nog een andere route wit en even geel maar beide brengen ons niet richting haven lijkt het. We gaan helemaal terug om dan weer via de vuurtoren toch weer terug op de boot te komen. Gelukkig is het droog gebleven en hebben we het er zelfs warm van gekregen zodat de jas uit kon. We nodigen onze hollandse voorburen uit voor een drankje en kletsen over alle avonturen die we hebben beleefd afgelopen jaren en de plannen die we hebben. Wel binnen want buiten spat het water af en toe flink over de muur heen waar we achter liggen.