Friday, June 20, 2025

Route wordt toch anders

Na een eerst heerlijke zeilochtend noorderlijker en dan een pal voor de windse koers met tussen de scheren veel gedoe met een klapperende fok en elke keer gijpen met soms geen wind en dan weer 15 knopen leggen we aan in Arkosund. Een Gasthammn met wat onduidelijke steigers. Mag je nu langszij moet je aan een hekanker. Er hangen lijnen aan de steigers maar die zijn zo vies. Andere liggen ook langszij de steigers. Er staan ook bordjes gereserveerd maar met zo’n lege haven klopt dat wel?
Een zweedse boot schuift wat op zodat we tussen hem en het bordje gereserveerd kunnen. Hebben we in ieder geval geen probleem. Er blijkt geen havenmeester. Nou ja dat zien we dan morgen wel weer. Blijven hier toch een dagje liggen i.v.m. voorspelde regen en hardere wind uit de verkeerde richting.

Arkosund is een heel toeristisch georienteerd plaatsje waar nu alles nog in slaap is. Er wordt hard gewerkt om open te gaan voor het seizoen. We spreken de mensen van de haven. Liggeld moeten we overmaken en dan een sms sturen voor de codes van sanitair en wifi. Nou dat laatste is niet gelukt.
S-middags is het warm maar met een stevige wind. We borrelen met de Doris bij ons in de kuip en bespreken de optie Gotakanaal nogmaals. Tja, wat gaan we doen. Door naar Stockholm? Met de huidige windvoorspelling wordt het dat nog ff niet. En dan moeten we ook nog terug. We boeken alvast een ticket voor het kanaal dan kijken we nog wanneer we daar heen gaan. We hebben besloten in ieder geval door het kanaal te gaan. En de tickets nu boeken is goedkoper. Je mag dan beslissen wanneer je er door gaat als dit maar tussen 13 juni en 13 augustus is.


Smorgens is het besluit gevallen, we gaan richting kanaal en laten Stockholm op de bucketlist staan. Vandaag begint de wind met niet zoveel kracht en de zon is erbij maar in de middag staat er weer 25 knopen in de voorspelling. Tja, wat gaan we doen. Eigenlijk willen we nog wel ergens een keer ankeren. Ik haal nog ff een paar boodschappen zodat we daar niet voor ergens naar toe moeten. Bij het eiland Riso schijn je erg beschut te kunnen ankeren en het is al een beetje richting het Gota kanaal. We gaan daarvoor. Als de ankerplek niet bevalt kunnen we altijd nog gelijk doorvaren.

De ankerplek zit ergens tussen de scheren verstopt. We zeilen er op de fok naar toe. Door een smalle ingang komen we in een kom. Even een rondje varen voor de diepte. Ruimte genoeg en ook lijkt het veilig genoeg als de wind vanmiddag verder aantrekt. De ingang zit ook in de tegenovergestelde richting van de wind zodat we geen deining verwachten. Het anker laten we zakken en bij 5 meter water liggen we al snel goed vast. Uit de wind in de zon is het heerlijk. Korte broek kan aan. John blaast de Sup op. Het water is 15 graden in deze kom. Brrrr. Met zijn shorty aan gaat hij een rondje suppen. 


Op de kant staan een aantal koeien die hem nieuwsgierig gade slaan. Na de middag nog een rondje maar dan neemt de wind steeds verder toe. De Sup maar weer opruimen. Er komen nog 2 boten op de ankerplek. De wind blijft hier wel een beetje aan de boot rukken omdat het steeds vlagen zijn en geen constante wind. De koeien op de kant loeien behoorlijk. Zo hard hebben we dat nooit gehoord. Misschien is het ook een soort van galm. Snachts om 5 uur horen we ze nog een keer flink loeien.

De koeien kijken ons vanaf de waterkant meewarig aan als we wegvaren. We gaan op weg naar Mem de ingang van het Gotakanaal. Eerst weer even slingerend om de scheren dan kunnen we een stukje aan de wind op de fok kruizend tot we de volgende slinger moeten maken en de wind pal tegen gaat staan. De omgeving is heel mooi groen met af en toe beste stenen wanden. 

Dit voelt als fjord varen in het klein. We komen nog langs een haventje waar je een ruine " slot Stegeborg" kan bezoeken. Dit ligt echter dwars op de wind. 


Door naar Mem. Aanmeren voor de sluis en ons melden bij het Gotakanaal office.

No comments:

Post a Comment

Heerlijk zeilen

De dag begint bewolkt maar met een prima windje. We moeten om 2 ondiepe stukken heen dan gaan de zeilen toch echt in de aan de wind stand. H...