We zijn een dagje in Weymouth blijven liggen omdat er wederom regen op de voorspelling stond en 5bft. Nog steeds geen haast dus gaan het niet opzoeken om met hoge golven en een nat pak te zeilen als dit ook met zon erbij kan. Eerst nog even wat boodschappen doen. Mogelijk dat we komende dagen nog wat ankeren voor en op de Solent. Smiddags gaan we richting strand. Als we de straat uitlopen en uitzicht over de Weymouth baai hebben lijkt het of we tegen een schilderij aankijken. De zon schijnt op de witte krijtrotsen en daarboven hangt de dikke bewolking van de regen van afgelopen nacht. We proberen het op foto vast te leggen maar best lastig.
De boulevard lopen we af richting het oosten, het is een flinke wandeling. Bijna aan het eind gaan we nog even zitten bij het strand om te genieten van het uitzicht. onverwacht is het toch nog een zonnige dag geworden. Als we voldoende zijn uitgewaaid van de 5 bft staat er wel lopen we terug en nog een rondje om de haven langs oude gebouwen van 16 en 1700.
Als we terug op de boot zijn belt Jack op. Zij zijn met zeilvrienden op een catemaran in de haven en hadden ons gisteren bij invaren gespot. Ze komen bij ons aan boord borrelen. Gezellig even bijpraten over hun en onze belevenissen.
Het is springtij dan staat er bij deze kust ruim 4 knopen stroming en er zijn nog een paar kapen waar we langs komen waar we geen stroom tegen wind willen en eigenlijk al helemaal geen stroom tegen. We hebben de town bridge laten weten dat we om 8 uur door de brug willen. Deze draait elke 2 uur en het liefst hebben ze dat je een uur van te voren aanmeld dat je er door wilt. Wij hebben dat gisteravond gedaan.
De touwen los en met nog 2 zeilboten en wat vissers gaan we door de brug naar buiten. In de ochtend zou er nog 17 knopen wind zijn met vlagen rond de 20. We zetten een rif en gaan onderweg. De wind is West dus pal achter. We kruizen onze route af. Eerst een stuk naar buiten. Dit is ook slim i.v.m. de schietoefeningen bij Lulworth cove en de overfalls die bij St Albans Head zijn. Als we toch nog iets te vroeg zijn gegijpt bouwen de golven toch af en toe nog op tot 3 meter. We gijpen dus nog maar een keer om ruimer om st Albans Head te gaan. De wind zou ook afnemen dat gebeurt nog niet echt. Dan nog een keer gijpen en neemt de stroom iets af en komen we iets in de luwte van het land voor Swansea baai. De krijtrotsen van Studland staan er weer prachtig bij. Het laatste stukje ook nog even aan de wind als de wind om het land heen draait.
We hadden gelezen dat men liever niet heeft dat je hier ankert daarom zijn er moorings neergelegd. Als we de baai invaren zien we er ipv de vermelde 10 moorings wel een stuk of, nou ja meer dan 30 liggen... Als we er 1 oppikken zit er een ECO stikker op en iets van een scanlogo. Geen idee, was voor de bescherming van de natuur.. of is het heel lucratief om van de ankeraars geld op te halen....
De zon is er inmiddels goed bij. Achter de buiskap is het lekker warm. John gaat ook nog een dip wagen. Het water is echt nog heel fris. Hij is er dan ook zo weer uit, maar toch een keer gezwommen deze reis.
In de kuip genieten van de zon en de zeilers die een mooring proberen op te pikken. Er is best wat swell dus goed mikken om het touwtje aan de mooring te pakken. 1 man is eigenwijs en wil gelijk zijn touwtje door het oog van de mooring hebben. We hebben de dinghy niet opgeblazen dus ff helpen wil niet. Naast ons is een nederlander met een opgeblazen dighy die na een aantal pogingen de man toch maar gaan helpen. Aan het eind van de middag komt de rescue helikopter over en gaat langs de kliffen op heen en weer vliegen. Als dit best lang aan de gang is maar eens kanaal 16 erop. Er blijkt een duiker vermist. Best eng. De hele avond blijven ze zoeken met de heli en diverse ribs.
Er komen steeds meer boten de baai in. Het ligt tegen het donker worden redelijk vol en veel ankeren toch net buiten de gele boeien. Het is dan ook een mooie dag voor ankeren in deze baai.