Heerlijk zeilen

De dag begint bewolkt maar met een prima windje. We moeten om 2 ondiepe stukken heen dan gaan de zeilen toch echt in de aan de wind stand. Het is niet koud en we gaan rap de goede kant op. Voor we het weten zijn we bij de ingang van de kleine belt. De zeilen kunnen weer wat ruimer. Er gaat net een zeeschip anker op om naar Frededricia te varen met een sleper erbij. Eerst lijkt het of we zonder probleem achter hem langs kunnen maar dan moet hij afremmen en draaien zodat we toch nog even moeten uitwijken. We kijken of we een plekje in de Nyhavn in Middelfart kunnen bemachtigen. We zijn vroeg in de middag en er is zelfs een plekje in de ronde haven beschikbaar waar we tussen de palen passen. Wel steken we ietsje buiten de palen aan de achterzijde maar niet te ver. Als we alles opgeruimd hebben gaan we een rondje wandelen. We zijn hier al een paar keer geweest. Er is niet zoveel veranderd. De gebouwen in aanbouw zijn nu allen af verder is het een gezellig plaatsje met nog een gedeelte oude huisjes en gebouwen. We lopen nog even langs de scheepswerf maar vandaag geen activiteiten. Ze vragen wel vrijwilligers, dit is iets te ver uit de buurt. S’avonds gaan we pizza eten bij Papa’s. We zijn net op tijd, na ons stroomt de zaak vol.

Het is lekker slapen nu het weer iets koeler is. Na ontbijt en koffie te hebben gezet gaan we onderweg en zien wel waar we uitkomen. We kunnen het grootste deel halve wind varen. De wind is wat vlagerig en draait onder de wolken af en toe flink. Af en toe tikt het log 8 knopen aan. Bij arkosund is het pas half 12 waarop we ook deze keer niet hier stoppen en doorgaan naar Sonderborg. In de Alssund valt de wind af en toe weg zodat we helaas net te laat zijn voor de openingstijd van de brug 45 minuten na elk uur. Half uurtje dobberen dan mogen we door. We vinden een plekje in de marina. Hier liggen ineens een heel aantal hollanders.

Morgen bekijken we wat we verder gaan doen. Misschien al verder of nog een rondje langs Aero en het zuiden van Funen. Voor komende week staat er in de duitse bocht nog veel westen wind zodat het kanaal op gaan nog geen zin heeft. We denken al wel langszaam aan terugkeren naar Nederland.

Een flinke stadswandeling

Na een dagje tussen de buien door boodschappen en s’avonds een heerlijke hamburger met patatjes bij dichtstbijzijnde hamburgerzaak. Terug naar de boot redden we net niet droog. De paraplu’s toch niet voor niets meegenomen.

We willen naar een museum maar ook vandaag is het flink nat voorspeld. We besluiten toch te gaan lopen zodat we in de winkels kunnen schuilen indien noodzakelijk. Eerst bij het vikingmuseum naar binnen. Dit is een kelder met daarin de opgravingen van de oude stad waar sporen van de resten van een vikingnederzetting is gevonden. Dit is onderdeel van een groter museum Moesgard museum. Die zetten we op het lijstje voor een eventueel volgende keer. We gaan nog even de dom binnen en bezoeken de botanische tuin. Hier is het wel erg warm binnen. Lopen dan ook snel het rondje. Nog wel even bij de vlinders kijken op hoger niveau. Bovenaan de trap is het helemaal warm en vochtig. Snel weer naar buiten. De wolken pakken weer flink samen. We besluiten nog een paar boodschappen te halen en dan terug te gaan naar de boot. Tot nu toe hebben we het op een paar druppels na droog gehouden en konden de paraplu’s in de tas blijven. Als we bij de boot zijn komt zelfs de zon er nog even bij. Dat is een aangename verrassing.

Verder naar het zuiden

Er is niet veel wind voorspeld zodat we denken dat we naar Hou kunnen gaan dat is 12 mijl van Arhus. We hebben echter meer wind dan verwacht en zijn wel erg snel in Hou. Van 2 jaar geleden weten we dat dit alleen een haven is met een supermarkt. Niet echt iets om te blijven liggen. Morgen is er helemaal geen wind en wel weer regen voorspeld. We zeilen door naar Juelsminde. Pal voor de wind dus een beetje afkruizen. We komen aan in een nog vrij legen haven maar achter ons aan komen heel wat boten binnen zodat voor degene die begin van de avond binnen komen toch nog lastig is een plekje te vinden.

Het is flink warm geworden vandaag. Een beetje drukkend.

John gaat smorgens eerst met de diesel jerrycan onderweg op de fiets. We hopen eigenlijk niet teveel meer op de motor te varen maar je weet het nooit. Ook weer even boodschappen bijhalen en dan gaan we de omgeving op de fiets bekijken. De fietsroute vanaf de haven leidt ons langs een drukke weg. Willekeurig slaan we een weg naar links in. Denemarken is echt niet overal vlak. We moeten weer flink de bult op trappen met de zon op ons hoofd. We volgen het bordje naar het dorpje Nottrop. Dit blijkt niet zoveel meer dan een paar boerderijen te zijn. Nog ff doortrappen en dan zijn we in Kjels. Hier staat tenminste nog een kerk. Als we op een bankje uitpuffen zien we de lucht wel heel donker worden. Gaat de voorspelde regen dan toch vallen. We vertrouwen het niet en gaan dezelfde weg maar weer terug. Nu flink naar beneden. We krijgen net wat spetters regen, dat verkoelt wel even lekker na een stevige klimpartij. Bij de boot is er geen regen geweest, ff afkoelen in het zeewater. Er valt nog een licht buitje dus snel de was naar binnen, die kan al snel weer naar buiten als de lucht weer opklaart.

Sneller zuid dan gedacht

Het is hier toch een soort van eb en vloed. Als we vroeg weg willen liggen we in de blubber en met de lijnen op de lieren werken we ons uit de ligplaats. Er is in de loop van de dag wind beloofd maar nu is het al flink warm en geen rimpel op het water. Hooguit wat deining van de scheepvaart. We zetten koers naar Grenaa. 60 mijl hebben we voor de boeg. Nog even twijfel of we toch naar Hals zullen afbuigen maar er komt slechter weer aan en dan willen we ergens liggen waar we wat te doen hebben. Dus ff doorzetten en de ijzeren Genua zijn werk laten doen. Het is toch te warm om in de haven te liggen. Als rond 3 uur er wat wind komt hijssen we de zeilen. Het is inderdaad wat wind die ook weer af en toe wegvalt zodat we het om 6 uur wel genoeg vinden en laatste stuk dan ook maar op de motor doen. Tot onze verbazing is er zo laat ook in Grenaa nog plek zat. Wel ff zoeken waar we tussen de palen passen. Hier geen bordjes op de ligplaats hoe breed ze zijn. We kiezen dan voor het laatste plekje aan de steiger met mooi uitzicht.      Blijkt dat de betaalautomaat kapot is en bij de havenmeester pinnen lukt ook niet. Tja, wat jammer.

Ebeltoft staat op het plan. Als we onderweg gaan blijkt de wind er nog steeds niet te zijn althans. Er is wel wat wind 8 knopen tegen maar er staat ook 2 knopen stroom tegen. Na een aantal keren overstag en geen enkele mijl opgeschoten of maar heel weinig dan toch maar weer de motor aan. Dat is het jammere van mooi weer dan is er ook zeer weinig wind. Na 2 uurtjes kunnen we de koers iets verleggen en kan de Genaker er op. Zo dat gaat iets vlotter af en toe over de 5 knopen. John kijkt nog eens op de kaart. Ebletoft of Arhus maakt qua afstand niet zoveel uit. En in Arhus is met, op de weersverwachting paar dagen regen, mogelijk een handiger optie zodat we wat te doen hebben. We zetten de Genaker in Spinaker stand met de boom er in. Dat gaat een tijdje rap de goede kant op. Als we moeten gijpen gaat de boom er uit. Dan trekt de wind ook nog door en gaat de Genaker er weer af. Met de fok uitgeboomd gaat het ook goed tot in de Arhusbocht de wind weer wegvalt. De Genaker er dan maar op. Nog een paar keer gijpen wat toch steeds wel een gedoe is om voor de stag langs te krijgen, dan zijn we bij de haven onder Arhus. Als we in de kuip genieten van een drankje trekt de wind wat aan en komt er meer bewolking opzetten. De aankondiging voor de regen komende dagen. We liggen goed en kijken wel wanneer we weer verder gaan.

Het Kattegat over

Vroeg de touwtjes los en tussen de scheren door het Kattegat op. Er staat een wat onrustige zee. We schommelen achter de genaker aan zuidwestelijk. Het is erg druk met zeeschepen dus goed opletten. We piepen net overal voor of achterlangs. Als we de noord-zuid route over zijn denkt John dat het slim is om op de west haven aan te sturen. We hebben geen idee wat slim is. Het is inmiddels 13 jaar geleden dat we hier in het voor seizoen zijn geweest.De Genaker moet er af als de wind aantrekt en we een net hogere koers moeten gaan varen. Als we in de buurt van de haven komen zien we al boten vertrekken/ omkeren en wel heel veel AIS in de haven. We wagen een poging door naar binnen te varen maar het ligt al zo mutje vol en er komen nog steeds boten binnen. Dit zien we niet zitten. We draaien om, zetten de zeilen en koersen op Fredrikshavn af. Dit is wel nog even 2 uurtjes aan de wind maar het is warm en een mooie zeildag. In Frederikshavn is het rustig. Plek zat. Wel lopen we in de eerste box die breed genoeg is vast. Volgens een vaste ligplaatshouder is het laagwater op dit moment. We doen een tweede poging. Het is wel even doorduwen maar dan liggen we. Het is zachte modder, John denkt dat we wel weer wegkomen.

Het brood is weer eens op zodat we eerst de supermarkt met de fiets bezoeken. Nog wat verse melk, Yoghurt en andere zaken mee. Dan gaan we toch ook de stad nog even bekijken. Vandaag wordt wederom een warme dag met weinig wind. Langs het water op komen we bij het centrum. Een lange winkelstraat. Een paar oude gebouwen, volgens wiki uit 17-18^e eeuw. Dan fietsen we nog naar Palmen strand. Daar blijkt ook nog een jachthaven te zitten. Terug fietsen we slingerend door de stad en met een omweg terug naar de boot.

Na de lunch trekken we er toch nog een keer op uit. Er moet een slot, molenhuis en nog een bezienswaardigheid die we wel willen bekijken ondanks dat het warm is.

Eerst naar het Molenhuset waar achter een botanische tuin en het slot Bangsbo zich bevindt. De botanische tuin blijkt behoorlijk groot en in het slot is een museum gehuisvest daar vinden we het vandaag te warm voor. Op de borden hebben we nog een bezienswaardigheid gezien “Coostarnet” Dit zit 3 km verder dat moet wel lukken. Helaas stond er niet bij dat het een helling op was van 20% en met de hoge temperatuur en brandende zon werd het dan toch nog een barre fiets tocht. We hebben ons zelf bij de kiosk maar op een ijsje getrakteerd voor deze prestatie. Terug naar boot waren we zo en heerlijk de rijwind ter afkoeling.

Best druk in Zweden

We zijn een dagje in Langedrag marina gebleven. Het is zomers warm dit benutten we om de handwas te doen, boodschappen te halen en een beetje bij te komen van het kanaal. S’avonds willen we BBQ-en. Helaas gooit regen roet in het eten. Dat wordt gewoon koken en het vlees in de pan bakken. Buiten op de zee zijn de buien heviger maar het risico dat deze ook ons bereikt nemen we maar even niet.

Op het weerbericht staat weinig wind, zomerse temperatuur maar kans op zware buien met onweer vooral in de middag. We gaan toch onderweg richting het noorden. We zullen een haven op zoeken omdat de weersverwachtingen ons niet trekken ergens tussen de rotsen te ankeren.

We dobberen achter het zeil tussen de scheren door. Speedboten halen ons links en rechts in. Af en toe is het oppassen voor de grote ferry’s die oversteken. We varen een paar grote havens voorbij als de wind dan wegvalt zitten we net voor Björko. We besluiten om de zeilen weg te bergen en een plekje op te zoeken. De “Simpley Blue” haalt ons in en vangt ons op bij de steiger. Het haventje wordt druk bezocht door boten die willen tanken. We lopen een rondje om eens te kijken waar we zijn. Bij de supermarkt kopen we een ijsje. De lucht wordt steeds dreigender en ook vanavond wordt het geen BBQ-en. Eind van de middag valt er een fikse bui met een klap onweer. Het geeft uiteindelijk wel een mooie regenboog boven het eiland.

Dan is er een dag met prima temperatuur maar diverse buien in de verwachting. We liggen prima en blijven dan ook maar lekker liggen. Bij het havenkantoor lag een kaartje met wandelroutes. Eerst 1 rond de haven naar een rots waar een vliegtuigbom op een rots is geplaatst. Dan een wat steilerpad de rotsen op naar een uitzichtpunt. Dit is even flink klimmen en we zijn blij dat de regen nog even op zich laat wachten. Dan zou het vast wat glibberiger zijn. Vanaf boven kan je over de diverse eilanden kijken en in de verte zie je een grote woontoren in Goteborg.

We bespreken wat we gaan doen.

Morgen is het noorderwind en tja die speedboten en rotsen hebben we eigenlijk wel gezien. De drukte in de kleine haventjes zien we ook niet zo zitten. Ankeren is ook niet overal een optie. Zullen we al naar Denemarken oversteken en dan daar ons verder vermaken. Eigenlijk staat Laeso op het verlanglijstje maar ja, met mooi weer zal dit net als vlieland wel afgetopt vol liggen. S’avonds gaan we pizza eten en besluiten om morgen inderdaad vroeg weg te gaan en wie weet weten we een plekje op Laeso te bemachtigen anders zijn er voldoende opties aan de oostkust van Denemarken.

Het Trollhätte kanaal door en het zoute water op

We hebben prima geslapen achter het anker. We varen het laatste stukje door de geul en hijssen dan de zeilen. De genaker kan er ook op zodat we mooi vlot naar Vänersborg zeilen. Dit voelt wel heel lekker na zoveel op de motor bezig te zijn geweest. We moeten 2 bruggen door eerst een verkeersweg en dan een spoorbrug. Via de marifoon kanaal 9 vragen we hoe lang de wachttijd is. In de pilot van Vleut staat dat de spoorbrug openstaat mits er een trein komt maar die hebben we al vaker meegemaakt. Hier is het een half uurtje wachten voor de brug wordt geopend voor ons en inmiddels nog een aantal boten die zijn aangekomen. Na de spoorbrug bakboord uit de marina in. Hier hadden we iets meer van verwacht na wat we op internet hadden gelezen. Het is een kleine haven met vingersteigers die te smal, te kort zijn en waar er te weinig staat. We kunnen wel met de neus aan de kade met heklijnen op de achterkant van de boot. We steken wel flink uit maar volgens John kan het en er volgen nog heel wat boten zodat ik me wel een beetje druk maak over hoe we hier weer weg moeten komen zonder schade. Eerst maar een drankje met de Doris op de kant napraten over de wel heel mooie plekjes van de afgelopen dagen.

We komen inderdaad doordat er ook al een aantal boten vertrokken zijn prima weg van de ligplaats als we rond half 10 vertrekken. De eerste brug opent mooi vlot en we kunnen de sluis zo in met de boten die al eerder waren vertrokken. We gaan naast een andere boot zodat we niets met lange lijnen hoeven want het zakt hier toch al 7 meter naar beneden. Tot aan Trollhätte hebben we dan nog een verkeersbrug en een spoorbrug althans dat dachten we maar toen waren we pas bij Spikon. We moeten hier bij de verkeersbrug wachten op een vrachtschip in tegenovergestelde richting.

Dan volgt nog een loopbrug waarna we net een plekje in Trollhätte hebben recht voor de sluistrappen. Mooi geweest voor vandaag. Morgen weer verder.

Na de lunch gaan we rondwandelen en bij de impossante sluizen kijken. Eerst 10 meter naar beneden en dan met de sluistrap 3 maal 7 meter naar beneden. Daar moet je dan ook sluisgeld betalen in de eerste sluis. We lopen langs de oude sluizen complexen waarbij de oudste van 1800 is. Indrukwekkend dat men dat in die tijd al kon realiseren met de middelen van toen. Op internet vinden we dat er aanvraag is tot het realiseren van nog grotere sluizen die dan in het jaar 2030 klaar zouden moeten zijn. De vrachtschepen worden steeds groter en dan voldoen de huidige niet meer.

We zijn al vroeg op. Om kwart voor 9 gaan we met nog 5 schepen voor de sluis liggen om aan te geven dat we er in willen. We mogen om exact 9 uur invaren. Eerst gaan we naast een zeilboot omdat de trappen allen zijn bezet. Dan gaat de sluisdoor achter ons weer open en mogen er nog een aantal boten invaren. We schuiven verder naar voren naast een deense motorboot. Dit blijkt een goede zet want deze man en vrouw zijn super relaxed en we schuiven zo met ze helemaal naar beneden. Het is echt indrukwekkend om met dit verval en je eigen boot door deze sluizen te gaan. Daarna is het 10 mijl varen voor de laatste sluis. Hier komen we naast een grotere motorboot te liggen. Deze man doet wat nerveus en ligt niet echt vast maar is steeds met zijn motoren en boeg en hekschroef aan het corrigeren om bij de wand te blijven. Dan nog weer een brug die op zich laat wachten tot die open gaat. Net als we met z’n alle ongeduldig worden gaat deze open. We beginnen de sluizen en bruggen echt wel zat te worden en vooral het wachten. De sluizen hebben we nu gehad alleen nog een paar bruggen. De rivier Gota meandert door het landschap en er is veel groen aan beide zijde. Af en toe staat er een groepje koeien in het water langs de kant. Het is een warme dag met af en toe wat vlagerige wind. Als we in de buurt van Götenborg komen moeten we een verkeersbrug door waar een zweed aangeeft al een uur te liggen, geen reactie van de brugwachter krijgt. We maken vast aan de kant en als alle zeilboten uit ons groepje er zijn gaat de brug ineens op bediening. Prima dan kunnen we door. Bij de spoorbrug gaat het vlot en dan nog de laatste brug in Götenborg die aangeeft dat deze om 6 uur draait om een vrachtschip door te laten waar we mee door mogen varen. Ach ja een half uurtje wachten kan er nog wel bij. Daarna is het doorvaren onder de hoge brug van 45 meter en zijn we weer op zout water. We zoeken een plekje in de marina Langedrag.

PS we hopen z.s.m. ook wat foto's bij de post's te zetten. 

Toch nog dagje motorboot, we bezoeken bijzondere plekjes

Als we op staan is het nog een beetje regenachtig maar de zon probeert er al door te komen. Vandaag is nog een beetje een overgangsdag naar mooi zomer weer volgens het weerbericht. John levert bij de sluiswachter de pasjes van de faciliteiten in het Gotakanaal in. We kunnen gelijk om 9 uur invaren. We zijn de enige op dit tijdstip die het meer op willen. Als we buiten de sluis zijn ruimen we de lijnen en de stootwillen op. 

Eerste stuk is pal tegen de wind in en tussen wat smalle stukjes door om op open water te komen. Af en toe regent het toch nog iets. Helaas valt de wind volledig weg als we op open water zijn dan maar op de motor verder. Wij moeten iets omvaren naar Mariestad omdat de brug tussen de eilanden Torsö en Fågelö te laag is voor ons.

Het is een mooie route die we volgen via de betonde geul. We vinden een plekje aan het einde van de geul aan achterboeien waar we onze gekochte haak weer eens kunnen gebruiken. Mariestad heeft een heel oud gedeelte met houten huisjes in de traditionele kleuren, geel, lichtblauw en wit. We bezoeken de domkerk uit de 15^e eeuw. Wat opvalt is dat er veel blauw zit in de versieringen in de kerk. Uiteraard wordt de supermarkt ook bezocht om de voorraad weer aan te vullen.

S’avonds lopen we nog een rondje langs de rivier en komen bij het landgoed “Marieholm”. Dit landgoed stamt uit de 16^e eeuw. Was ooit van hout maar is herbouwd in beton. We lopen ook nog even naar het begin van de invaart waar we op één van de vele schommelbanken plaatsnemen om van het uitzicht over het meer te genieten. In de verte zien we steeds meer blauwe lucht aankomen. Zomer is in aantocht.

We gaan toch nog even met een jerrycan bij het tankstation Diesel bijhalen. Er is dan wel zomer beloofd maar ook heel weinig wind. We halen de fokkehoes er toch af in de hoop dat we vandaag toch wat kunnen zeilen. Eerst een stuk tussen de eilandjes en rotsen door en de geul goed volgen dan kan het zeil omhoog. Dat gaat eerst best wel aardig. We gaan met 5 knopen de goede kant op. Langs de kenmerkende tafelberg, Kinekulle, 305 meter hoog. De wind zakt steeds verder weg. In de verte zien we het slot Läckö al maar dan moeten we nog zeker wel 10 mijl varen en met 2 knopen op de teller wordt dat wel een latertje. Dan toch de motor maar weer aan en de zeilen naar beneden. Hoe dichter we bij komen hoe sprookjesachtiger het slot er uit ziet. We weten niet zeker of we wel voldoende water hebben om naar binnen te komen. We volgen het geultje dan roept Wim ons toe die hier net voor ons naar binnen zijn gegaan dat we goed aan de groene kant moeten blijven. Dit doen we op zijn advies maar dan bij het indraaien om aan de steiger te gaan liggen lopen we toch nog vast. Even terug en opnieuw en dan met de boegschroef de draai korter maken om aan de hekboei achter en de neus aan de steiger te komen liggen. Tja, we liggen maar of we morgen weer makkelijk weg komen. We gaan het zien. Er is geen wind voorspeld dus zal wel goed komen. We maken een wandeling langs het slot en door een stukje natuur. Gaan aan de overzijde van de zon en het uitzicht genieten. Wat een sprookjes plek is dit.

Tja, we gaan toch maar weer verder. Op zoek naar een ankerplekje. Vandaag nog super mooi weer in de voorspelling en morgen prima wind om naar Vänersborg, ingang van het Trollhätte kanaal te zeilen. Dat willen we wel maar het mooie plekje laat ons niet zo maar gaan. Als de touwtjes los zijn lopen we al vast. Nog wat wikken en trekken en dan met de boegschroef draaien. We lopen nog 2 keer vast en dan zijn we toch echt weer de geul uit. Tja, 2.10 meter diepgang is niet altijd even handig. We varen het scherengebied door langs diverse mooie plekjes en de plaatsjes Spiken en Kallandso komen door een smal gaatje op de Strömsund door, tussen een paar betonsokkels. Dan komen we op wat ruimer water. We zien een ankerplek waar al best wat speedboten liggen. We kijken nog even verder. Dan denkt John dat een plekje idilisch is maar dan moeten we een haakse bocht door de geul maken en lopen we wederom vast. Tja, ook iets door de geul voelen we grind onder de kiel. Nee, dit gaan we maar niet doen. Een heel klein stukje terug zit een ankerplek met 6 meter water dat lijkt beter geschikt. Als we daar naar terugvaren komen er net wat bootjes uit maar verder is de ankerplek leeg. We laten het anker zakken. Dit lijkt prima plekje tussen 2 eilandjes in en schijnbaar een inham. Echter komen er steeds bootjes langs die verdwijnen tussen het riet en er komen ook weer bootjes vandaan. John blaast de rubberboot op om op onderzoek uit te gaan. Sommige bootjes varen in en komen ook weer terug maar er zijn er ook die verdwijnen en we niet terug zien. Op de kaart zien we geen echte doorgang. Als we de staakjes volgen naar het riet komen we op een soort van groene sloot. We varen deze in en uiteindelijk komen we bij een steigertje waar ook een parkeerplek is en wat huizen staan. We zien niet iets waar we een ijsje kunnen scoren helaas. Dan maar weer terug en een drankje in de kuip. Het is inmiddels zo warm dat we ook wel behoefte hebben aan een plons in het water. We hebben gisteren bij het slot ook al even heel kort gezwommen. Uiteindelijk blijkt het water wel heerlijk verkoelend en plonsen af en toe er lekker in. Voor het eten afdouchen en de rubberboot weer opruimen. Als we met koffie in de kuip zitten nemen het aantal bootjes die heen en weer varen af en wordt het een heerlijk rustig ankerplekje.

Meerdere sluizen met veel, heel veel wind. geen aanrader.

Voor 9 uur liggen we al voor de eerste brug, daarna volgen een dubbele sluis, 3 sluizen aan een, en nog 2 dubbele sluizen. Een deense mevrouw is heel nerveus en weet ons te overtuigen om aan bakboord door de sluis te gaan zodat zij aan stuurboord kan. Wij komen zo wel aan de hoge wal te liggen. Bij de eerste 2 sluizen gaat dit goed maar bij de 3e wordt het met de toenemende wind al wat minder leuk en moeten de spierballen van John ingezet worden om de boot vast te krijgen aan de wal. Bij de laatste dubbele sluis worden we gewaarschuwd voor veel wind omdat er geen beschutting van bomen is. De eerste sluis gaat nog maar bij het doorschuiven naar de 2e sluis en dan de 2 lijnen op de kant meenemen en vervolgens de achterlijn door de ring halen. Dit lukt niet, gelukkig staat er een grote bolder en bindt de achterlijn daar aan vast maar ik hou de voorlijn zo niet. John zegt de sluiswachter de voorlijn vast te maken door de voorste ring. Dit gaat allemaal met de boegschroef op volle toeren mee laten werken waarna John de lijnen goed moet doorhalen en terugzetten op de boot gaat met veel spierkracht gepaard en gelukkig zonder schade maar net goed. We besluiten bij de eerstvolgende steiger aan de kant te gaan. We hebben wel even genoeg sluizen gehad met deze wind. We liggen nu bij Norrkvarn. Er is een miniatuur Götakanaal van dit deel waar de jeugd zich mee kan vermaken en er is een hotel/ restaurant. We halen er maar een ijsje en genieten in de zon op het dek daarvan en komen bij van de fysieke inspanningen van vandaag.

John is jarig en er staat de hele dag regen op de verwachting. John gaat maar eens vragen of er plek in de volgende plaats Lyrestad is. We moeten dan 2 enkele sluizen door en er is geen wind. We gokken er op dat er niet veel boten varen vandaag. Er is plek en we mogen in komen varen van de sluiswachter als we klaar zijn. De zeilpakken aan en gaan dan maar. We liggen inderdaad alleen in de sluizen. Nog een brug door en dan een plekje aan de kant uitzoeken. Zo dat ging een stuk relaxter dan gisteren. We kijken wat de pizzeria is voor vanavond en halen wat boodschappen bij de supermarkt. Niet zoveel keus maar geen idee wat we morgen weer treffen. De Pizzeria is een soort cafetaria maar de pizza smaakt ons prima. Omdat het daarna droog is lopen we nog een rondje langs de kerk. Op de terugweg wijst een oudere dame naar het wegdek. Eerst zien we niet wat ze bedoeld maar dan zien we van alles springen. Er zitten allemaal jonge kikkers/padden op het wegdek. Tja, die gaan het ongetwijfeld niet allemaal redden naar de overkant.

Laatste stukje Götakanaal

We verwachte dat de spoorbrug die standaard openstaat mits er een trein aan komt wel om 9 uur open gaat. Samen met nog 3 boten liggen we ervoor te wachten. Zeiljas aan want regen is weer op het menu. Dan staat er op het informatiebord dat de brug tijdelijk buiten gebruik is. Tja, wachten dan maar. John wil proberen te achterhalen wat de wachttijd gaat worden en dan springen de lichten ineens op rood-wit wat betekent dat de brug open gaat. Mooi, half 10 kunnen we erdoor. Met ons vieren passen we precies in de eerste sluis. Er staat geen wind en de regen blijft ook weg. We schuiven zo de 3 maal 2 en een enkele sluis door dan doen we de laatste dubbele ook maar dan hoeven we nog maar 1 sluis om uit het kanaal te zijn. We gaan in het kommetje voor de laatste sluis in Sjötorp aan de steiger. De dreigende lucht klaart steeds meer op. Het plaatsje Sjötorp is meer vakantie/ camper/ en uitgang kanaal dan een echt dorp. Er staat nog een kerkje en er is een heel klein supermarktje met niet zo heel veel keus. De Doris ligt ook aan de steiger en die nodigen we uit voor een borrel. Kunnen we toch nog een beetje John zijn verjaardag vieren. We worden verrast met een kadootje. Lief.

Uiteindelijk een hele mooie dag die pas rond 19:00 uur wordt afgesloten met een klap onweer in de verte en een paar dikke regendruppels.

Gaan we al verder of blijven we dagje liggen. Tja die vraag hebben we afgelopen 3 weken vaak gesteld. Ook wel handig, liggeld is toch al betaald. We mogen officieel in alle havens maximaal 5 dagen blijven liggen. Dat is ons niet gelukt, max is 4 dagen geweest. Dan ken je ook wel elk straatje en steigerplank.

We halen nog een keer de fietsen te voorschijn en gaan kijken wat de natuur van Sjötorp te bieden heeft. We fietsen een stukje naar het zuiden en komen dan op een bospad terecht, net te smal om te fietsen. Het wordt dus ook een wandeltocht. Dan vinden we een weggetje dat ergens heen lijkt te leiden. Er staat ook natuurreservaat op een bord. Eens kijken of we zo bij het meer uitkomen. We komen bij een rustige camperplek terecht met uitzicht op het meer. Een stukje verder komen we door nogmaals een stuk bospad over te gaan bij scheren uit langs het meer. Mooi stukje natuur.

We zijn net op tijd terug bij de boot als de voorspelde langdurige regen van vandaag nu toch echt valt. Helaas klopt het weerbericht nu wel maar bevestigd dat het goed is dat we zijn blijven liggen. Geen wind en wel langdurige regen. Maar de zomer schijnt er aan te komen.

Weer even zeilboot

Met 9 boten schuiven we door de 3 bruggen en kunnen in pakketjes snel door de snel bij Motala. Zo kan het dus ook. Als we wat ruimer water hebben hijssen we de zeilen. Zo dat lijkt wel een eeuwigheid geleden. Er staat een beste bries het rif hoeft er net niet in omdat we al snel de zeiler ruimer kunnen zetten. Als we vol op het meer zitten neemt de wind ook nog af. We lopen wel 7 knopen de goede richting op. We willen nog even bij een hoge wand kijken, de hoge Omberg(282 meter hoog) en dan mogelijk voor anker maar dan moet de wind wel blijven en langzaam neemt deze helaas steeds verder af zodat we uiteindelijk meer liggen te dobberen dan voortgang hebben. We kijken hoever het nog is, tja zo doen we er nog 8 uur over of gaan we toch terug naar het plaatsje Vadstena. We besluiten het laatste, keren om en halen de zeilen weer weg. Op de moter zijn we in een uurtje in de haven. Hier blijken ze weer met een reserveringssysteem te werken via een App. Als we een plekje hebben gevonden die niet is gereserveerd zetten we deze snel vast en betalen. Dit lukt zowaar via de QRcode. We zijn er eigenlijk niet van maar willen ook niet weer hoeven te verkassen. Het zijn wel heel bijzondere plekken. Je ligt schuin tussen de palen. Als er een duitse kortere boot naast ons komt kijken we zo recht bij hun in de kuip. Wij zitten nog enigszins wat prive. Na een broodje het slot maar eens bekijken. Verder is het een verrassend leuk en gezellig plaatsje. Met meer winkels dan in Motala.

Bij de kloosterbar kopen we een ijsje en genieten van het uitzicht over het meer in de zon. Prachtige dag vandaag.

We gaan weer richting het vervolg van het kanaal bij Karlsborg. Er staat nog 1 dag heel mooi weer op de verwachting en zouden dan graag op het meer Viken willen ankeren. Dit is het hoogst gelegen meer van Zweden op 91,8 meter boven zeeniveau.

Bij Forsvik nog 1 sluis omhoog dan komen we in een bijzonder stukje natuur. Het geultje is heel smal eerst door “Bilströmmen” en dan door “the Spetsnäs Canal” slingeren. Het is er zo smal dat de passagiersschepen hier met springen op de kant op de grote bolders doorheen getrokken moeten worden. Aan beide zijde is een soort moerasgebied met waterpartijen met vele bloeiende waterlelies.

Na dit smalle deel zoeken we een ankerplek buiten de vaargeul. Het is mooi weer en er staat weinig wind. John waagt zich nog even in het water, de temperatuur van het water is nu ongeveer 20 graden. De Sup wordt ook nog opgeblazen. Even peddelen langs de waterkant. Af en toe vaart er een boot langs. Prachtige plek midden in Zweden.

Om 9 uur kunnen we de eerstvolgende brug door. De fokkehoes nog even snel om het voorzeil. We worden weer een tijdje moterboot en er staat weer regen in de voorspellingen. Als we nog een smal stuk tussen muren met bolders en groene en rode staken door zijn wordt de lucht steeds donkerder. Het zeilpak aan en ja hoor dan barst het weer los. Het is bubbeltjes regen, geen wind en hele grote bellen op het water. Als we bij de eerste sluis, Tatorp, aankomen om naar beneden te gaan, wel 50 cm, is het weer droog. Deze sluis wordt met de hand bediend. Op de boot voor ons is een jongetje aan boord die de sluiswachter mag helpen met het bedienen van de handbediende sluis. Nu volgt een dag met alleen maar bruggen. We komen nog 2 aanlegplekken in de natuur tegen. De ene ligt in het weiland bij een camperplek en de koffie/ijstent ziet er gesloten uit. Bij de 2e is wel wat meer leven. Toch besluiten we naar de volgende plaats Töreboda door te varen. Daar bemachtigen we de een na laatste plek, helaas geen stroom op de steiger. Vooraan liggen een paar hele grote moterboten die de mooiste plekjes met stroom hebben ingepikt. Ze blijken hier te liggen voor een fesitval dat komend weekend plaatsvind. Er is niemand aan boord. We doen wat boodschappen en zien dat het dorpje zelf niet zo heel veel te bieden heeft dan de supermarkt. Aan de overzijde is een camping met zwembad. Daar is op de 2e avond dat we hier liggen live muziek. Na een regenachtige dag is de avond prachtig dus met een dekentje om en een borrel genieten we er van in de kuip.

Op naar 87 meter boven zeeniveau

Er wordt weer een dag met veel wind en regen voorspeld. Maar eens navraag bij de sluiswachter hoe de situatie aan de overkant van het meer Roxen is. Daar moeten we een sluistrap met 7 sluizen door en in de schippersguide staat dat er wachttijden kunnen voorkomen. De sluiswachter geeft aan dat er geen bijzonderheden bekend zijn en je onder aan de trap wachtplekken hebt. We gooien los en kunnen gelijk de sluis in. Er achter zit een spoorbrug. We moeten een half uurtje wachten voor we door de brug kunnen. Dan maar een kopje koffie en een beetje schoonmaken in de kuip. Om de buien van eind van de middag voor te zijn gaan we op de motor naar de overkant. Het is ongeveer 2 uurtjes varen. Er ligt 1 boot te wachten. We hopen dus snel naar boven te kunnen. Helaas werkt het anders. De kant waar we tegen aan liggen is een stenen muur met een balk net boven de schuurlijst. Niet zo fijn als er veel wind komt want dan liggen we hier lagerwal niet heel gunstig. We vragen of we wel vandaag naar boven kunnen. Dit gaat wel lukken volgens de sluiswachter. Uiteindelijk mogen we na 3 uur naar boven met nog 2 andere boten. Wij zouden voorin moeten echter denkt de Deen die bij ons ligt te wachten daar anders over en glipt snel voor ons naar binnen. Hierdoor kan een kleine Etap bijna niet mee. Uit eindelijk lukt het allemaal maar gaat het niet eenvoudig. Het is hard werken om veilig door de sluizen heen te komen. Bij de 5e sluis wordt de lucht wel heel donker. De fleece maar aan, zonder zon is het een stuk frisser. Dan ineens een onweersschicht en voor we het weten komt de regen in hele grote hoeveelheden naar beneden. John heeft nog net zijn zeiljas aan kunnen trekken maar ik ben tot op mijn ondergoed nat. Als we boven aankomen is de regen iets minder zodat we bij het aanleggen tussen de drijfsteigertjes van een medezeiler hulp krijgen bij het aanleggen. Als we goed vastliggen eerst maar een hete douche en een borrel om op te warmen. De kachel zetten we ook maar even aan om het vocht uit de boot te krijgen.

We blijven een dagje liggen in Upper Berg in een grote kom met flink aantal ligplaatsen. Tussen de buien door maken we een wandeling langs de 4 maal 2 sluizen die we morgen door moeten. De natte kleding de wasmachine in met nog wat andere was. Daarna alles in de droger. Het werkt allemaal prima zo langs het kanaal.

We gaan ook nog even in de kloostertuin kijken en de ruine “Vreta Abbey”. De Pioenrozen staan prachtig in bloei verder zit het meeste nog vol in de knop.

Om 8 uur liggen de eerste boten al voor de sluis te wachten. Er is vanmorgen weer regen voorspeld. We sluiten toch maar aan om ook de 4 maal 2 sluizen door te kunnen. Rond 11 uur mogen wij invaren samen met nog een hollander en een Marieholm. Dan gaat het snel in een treintje door de 4 maal 2 sluizen. Bij het afstappen en omhooglopen goed oppassen. Inmiddels regent het en zijn de steigers en de hellingen goed glad. Bij 1 van de sluizen komen we wel heel dicht bij de deur als we omhoog gaan. Bij de volgende sluis toch de lijn maar iets naar achteren om voldoende ruimte te houden bij de deur. We zijn blij als we de 8 sluizen hebben gehad zonder schade en valpartijen. Dan nog heel wat bruggen, stuk of 6 die elke keer als we aan komen varen gelijk open gaan voor ons. De zon is er inmiddels weer bij gekomen. Bij Borensberg nog 1 sluis zonder veel verval en die met de hand bediend wordt. Ik probeer de sluiswachter aan onze kant van de sluis te helpen maar een zweed die voor ons ligt vindt het te langzaam gaan en neemt het over zodat John net te laat is om er een filmpje van de maken. We vinden een mooi plekje aan de langssteiger. We kijken waar het tankstation zit en wat de prijs van diesel is. Dan met 2 Jerrycans onderweg en de dieseltank weer afvullen. Zo moeten we het kanaal in ieder geval door komen.

De volgende trap komt er alweer aan als we het meer Boren over zijn. Op de motor omdat er weinig wind staat en ook nog pal tegen. Zou dus een kruisrak worden. Als we bij de sluizen komen liggen er al 6 boten te wachten waarvan ook 2 grote. De sluiswachter komt overleggen wie met wie in de sluis past. Wij worden weer met de hollander ingedeeld maar helaas wel als groep 4 het is ongeveer half 11 en het zal wel een uur of 2 worden voor we verder kunnen. Als de eerste 2 groepen naar boven zijn wordt de sluisdeur niet meer geopend en begrijpen we dat er eerst boten naar beneden komen. Wij verkassen alvast naar de rechterzijde zodat we alvast goed liggen. Er ligt nog een grote motorboot die voor ons omhoog zal gaan en wij er achteraan. Ze schutten steeds met 2 groepen. In de verte zien we de rondvaartboot die vanmorgen naar beneden kwam over het meer aankomen. We zien de bui al hangen. Maar eens overleggen met de sluiswachter. De grote motorboot mag nog naar boven dan komen er weer 2 groepen naar beneden. Wij zijn waarschijnlijk als laatste aan de beurt want er komt nog een zeilboot aan en die willen ze met ons mee hebben. Uiteindelijk mogen we met z’n drieen om 17:00 uur naar boven. Dit geeft veel stress, eigenlijk zijn we te breed met z’n drieen. Zowel de hollander als wij moeten de boot goed in bedwang houden want er wordt echt wel met geweld gespuid. De boot gaat flink heen en weer en de boten komen af en toe wel erg dicht bij elkaar. We zijn blij als we zonder schade weer boven zijn. We weten een plekje in de boxen met drijfsteigertjes te bemachtigen. Zo hier blijven we een tijdje liggen denken we. Eerst flink bijkomen van weer een workout en stressvolle sluisdoorgang. Het was vandaag wel heel mooi weer en kunnen dan ook nog met een drankje in de kuip bijkomen.

Helaas worden we weer wakker met regen. We moeten wat proviand hebben. De fietsen toch maar te voorschijn. Rond 11 uur lijkt het wat droger te worden. Op zoek naar de supermarkt. We slaan voor een aantal dagen in en ook wat algemene voorraad die inmiddels ook wat minder wordt.

Na de lunch fietsen we naar Motala. We zien dat we alleen nog 3 bruggen door moeten waarvan een spoorbrug en 1 sluis met weinig verval om op het meer Vättern te komen. Waar we nu liggen in Motala Verkstad liggen we super rustig en met maar 6 boxen pal voor de sanitaire voorzieningen helemaal relaxed. Zondag staat er veel wind op de verwachting. We blijven lekker liggen en pakken de fiets wel om eea te bekijken. Smiddags lekker de zon er weer bij en genieten in de kuip. Na het eten lopen we naar de supermarkt voor een ijsje.

Wederom wakker met regen. Dan maar boekje lezen en nog wat was weg werken. Zo daar hoeven we, mits we niet weer doorweekt regenen, voorlopig niet meer over na te denken. Na de lunch naar het Motormuseum in Motala. Er staat veel meer in het museum dan alleen motoren. Buitenboordmotors, radio’s, Tv’s, telefoons, fietsen. Er hangt zelfs een vliegtuigje aan het plafond. Er staat zoveel dat je bijna niet weet waar je moet kijken.

S’avonds kunnen we nog een wandeling maken en koffie in de kuip drinken. Het is eindelijk droog geworden en de zon piept tussen de wolken door.

Met veel wind en zon kan je wel een eindje fietsen. We steken rechtover en komen bij een baai met strand Varamiken net boven Motala. Het strand is van heel erg fijn geel zand. Dat wordt geen zandkasteel bouwen. De kiters vermaken zich goed met deze wind. We gaan tegen de muur aan zitten zodat we redelijk uit de wind zitten. Mooi uitzicht met allerhande surfers, kiters en kayakers op het water. 

Op de terugweg nog even langs de sluistrap. Er ligt niet veel in alleen 1 grote motorboot en een passagiersschip.

Zomer en veel sluizen te passeren

 De avond was windstil en gaf een mooi plaatje in het Gotakanaal bij Soderkoping

Smorgens vroeg gaan al een groot aantal boten door de brug die elk half uur vanaf 9:00 uur wordt bediend. Wij gaan wat later op weg. De volgende sluis ligt vlak achter de brug en daar passen we lang niet allemaal te gelijk in.
Dat blijkt als we de brug zijn gepasseerd om 10:00 uur en de boten nog voor ons voor de sluis liggen. We leggen aan bij het eerste pontoon na de brug om rustig af te wachten tot de boten voor ons de sluis in zijn geschoven. Dan opschuiven naar de wachtsteiger waar de sluiswachter bepaald wie met wie de sluis in mag varen. Dit gaat wat onlogisch zodat wij met nog 1 andere in mogen varen. Deze sluiswachter moet ook nog 2 sluizen bedienen zodat we in de sluis mogen maar daar moeten wachten tot hij terug is van de volgende sluis. dit gaat ook zo bij de volgende sluis. 

Daarna gaat het vlot en kunnen we de sluizen elke keer invaren als we aankomen en worden we geschut. Het op de kant stappen met de lijnen en meelopen en dan met zo een aantal sluizen achter elkaar lijkt wel op een soort van workout. Om half 2 zijn we door het rijtje sluizen en kunnen we even koffie en een broodje eten op weg naar de volgende sluis. Er gaan ook nog een paar bruggen open en uiteindelijk zijn we rond een uur of 4 in de middag in Norsholm. Bij de laatste sluis wordt aangegeven dat de reguliere steiger vol is en we voor de tankplek mogen gaan liggen. Wel moeten we als er iemand wil tanken plaats maken. 

Als we in Norsholm aankomen ligt iedereen vrij ruim aan de langssteiger en moeten we inderdaad bij de tankplek gaan liggen. Tja, veel puf om van boord te gaan hebben we niet. Het is inmiddels echt zomers warm. De Doris ligt vooraan de langssteiger en vangt ons op. We worden uitgenodigd voor een drankje. Super gezellig en dit is echt wel het zomer gevoel.

We blijven een dagje liggen omdat we even moeten bijkomen van de inspanning van de doorvaart van de sluizen. Het is heerlijk weer. De meeste boten van de langssteiger zijn weer verder gegaan zodat wij daar nu een plekje innemen.

We poetsen de boot een beetje en een handwasje kan ook nog wel. smiddags de wandelschoenen aan. We vinden een pad achter de woonwijk door het bos. Eerst komen we bij het water uit dit is verder doodlopend. We kiezen een pad de andere kant op. Je loopt eigenlijk op de scheren waar een bos op groeit. Heel bijzonder maar niet vast te leggen op een foto. We zien nog wel iets bijzonders, 2 schoenen op een boomstam.

Het Gotakanaal op

We krijgen een sticker voor op de boot en een mapje met informatie en pasjes voor toegang WC, douche en wasmachines. Zodra we door de sluis mogen komt de sluiswachter ons ophalen. Het gaat allemaal heel relaxed. Wel gaat het heel anders dan we gewend zijn.

Werkwijze sluispassage:

Er moet iemand op de kant met de voor- en achterlijn, dit wordt Monique, varen blijft John doen dat is veiliger. Beide lijnen met een lus aan het eind. De achterlijn er omheen die wordt op de boot strak gezet. De voorlijn loopt door de klamp en een rol naar de lier waar de lijn bij het ophoog gaan in de sluis steeds strak wordt gezet. De achterlijn blijft gefixeerd. De stootwillen goed in de gaten houden dat ze tussen de ruwe muur en de boot blijven. Als de boot bovenaan de sluis is om uit te varen. De voorlijn los dan de achterlijn en weer aan boord stappen om weg te varen.

De eerste sluis hebben we gehad. We gaan gelijk aan de walkant. De boxen met van die korte rare zinksteigertjes met mooringringen zijn ook de smal voor ons. We trakteren ons zelf op een ijsje en ploffen op het gras neer. We zien huid van een slang liggen. Zou het echt?? Als we met een drankje in het gras zitten zien we ineens op de stenen naast de boot een heuze slang van wel een kleine meter. Hij glipt langs de muur het water in. mmmm, tja en nu. Na wat navraag en uitzoeken op google blijkt het een grasslang te zijn die ongevaarlijk is. We maken ons er maar niet te druk om maar als we s’avonds op onze slippers nog een rondje lopen dan zijn we wel zeer alert op de grond.

Na ontbijt gaan we voor de volgende sluis op 3 mijl afstand. Door mooi groen landschap met aan de ene kant grasland en aan de andere zijde een flinke berg varen we op ons gemak naar de sluis. 

We moeten even wachten op de 2 boten voor ons. De sluis is niet zo groot. De schutting gaat behoorlijk vlot zodat we al snel doorkunnen naar de volgende sluis. Helaas begint het flink te regenen. De regenjas aan en opdrogen zodra de zon er weer bij komt. De 2e sluis kunnen we bijna direct in. Met 2 kleinere boten past het allemaal net. De sluiswachters zijn super relaxed en vragen elke keer of je er klaar voor bent en of je door wilt of wilt wachten. Na de 2e sluis zijn we in Soderkoping. 

Hier gaan we maar eens rondkijken. Het is een zweedsdorpje met pastelgekleurde huisjes. We kopen wat lekkere broodjes voor tussen de middag. Af en toe valt er een stevige bui. Als het droog lijkt te blijven gaan we de berg aan de overzijde eens beklimmen. Aardig wat trappen op om op 57 meter hoogte bij de uitkijkplaats uit te komen. 

We lopen via het tegenovergestelde pad terug wat ons bij de brug brengt waar we hierna doorheen moeten. We lopen aan de kant van de haven langs het water langs prachtige bloemen terug naar de boot.

Inmiddels ligt de steiger aardig vol met boten die zowel west als oostwaarts gaan. Het is morgen midzomer. We zijn in afwachting wat dit hier brengt.

Midzomer in Soderkoping is een rustig familie feest. Bij de "bronn" is er smiddags muziek. Wij hebben een fietstocht gemaakt door de dichte naaldbossen van zweden. Via grindpaden zijn we een rondje gefietst door de stad " bleckstad" Er zit een jagermeister Garden waar koffie te koop zou zijn maar op Midzomer vrijdag even niet. We mogen entree betalen voor de muziek die later komt maar daar willen we niet op wachten. We fietsen verder en eten onderweg nog een appeltje.  Terug in Soderkoping nog even de bezienswaardigheden op de foto waaronder een molen.

Er ligt nog kunst in de rivier die door soderkoping loopt, een schilderspalet, libelle een uitvergrote dobber etc.

Route wordt toch anders

Na een eerst heerlijke zeilochtend noorderlijker en dan een pal voor de windse koers met tussen de scheren veel gedoe met een klapperende fok en elke keer gijpen met soms geen wind en dan weer 15 knopen leggen we aan in Arkosund. Een Gasthammn met wat onduidelijke steigers. Mag je nu langszij moet je aan een hekanker. Er hangen lijnen aan de steigers maar die zijn zo vies. Andere liggen ook langszij de steigers. Er staan ook bordjes gereserveerd maar met zo’n lege haven klopt dat wel?
Een zweedse boot schuift wat op zodat we tussen hem en het bordje gereserveerd kunnen. Hebben we in ieder geval geen probleem. Er blijkt geen havenmeester. Nou ja dat zien we dan morgen wel weer. Blijven hier toch een dagje liggen i.v.m. voorspelde regen en hardere wind uit de verkeerde richting.

Arkosund is een heel toeristisch georienteerd plaatsje waar nu alles nog in slaap is. Er wordt hard gewerkt om open te gaan voor het seizoen. We spreken de mensen van de haven. Liggeld moeten we overmaken en dan een sms sturen voor de codes van sanitair en wifi. Nou dat laatste is niet gelukt.
S-middags is het warm maar met een stevige wind. We borrelen met de Doris bij ons in de kuip en bespreken de optie Gotakanaal nogmaals. Tja, wat gaan we doen. Door naar Stockholm? Met de huidige windvoorspelling wordt het dat nog ff niet. En dan moeten we ook nog terug. We boeken alvast een ticket voor het kanaal dan kijken we nog wanneer we daar heen gaan. We hebben besloten in ieder geval door het kanaal te gaan. En de tickets nu boeken is goedkoper. Je mag dan beslissen wanneer je er door gaat als dit maar tussen 13 juni en 13 augustus is.

Smorgens is het besluit gevallen, we gaan richting kanaal en laten Stockholm op de bucketlist staan. Vandaag begint de wind met niet zoveel kracht en de zon is erbij maar in de middag staat er weer 25 knopen in de voorspelling. Tja, wat gaan we doen. Eigenlijk willen we nog wel ergens een keer ankeren. Ik haal nog ff een paar boodschappen zodat we daar niet voor ergens naar toe moeten. Bij het eiland Riso schijn je erg beschut te kunnen ankeren en het is al een beetje richting het Gota kanaal. We gaan daarvoor. Als de ankerplek niet bevalt kunnen we altijd nog gelijk doorvaren.

De ankerplek zit ergens tussen de scheren verstopt. We zeilen er op de fok naar toe. Door een smalle ingang komen we in een kom. Even een rondje varen voor de diepte. Ruimte genoeg en ook lijkt het veilig genoeg als de wind vanmiddag verder aantrekt. De ingang zit ook in de tegenovergestelde richting van de wind zodat we geen deining verwachten. Het anker laten we zakken en bij 5 meter water liggen we al snel goed vast. Uit de wind in de zon is het heerlijk. Korte broek kan aan. John blaast de Sup op. Het water is 15 graden in deze kom. Brrrr. Met zijn shorty aan gaat hij een rondje suppen. 

Op de kant staan een aantal koeien die hem nieuwsgierig gade slaan. Na de middag nog een rondje maar dan neemt de wind steeds verder toe. De Sup maar weer opruimen. Er komen nog 2 boten op de ankerplek. De wind blijft hier wel een beetje aan de boot rukken omdat het steeds vlagen zijn en geen constante wind. De koeien op de kant loeien behoorlijk. Zo hard hebben we dat nooit gehoord. Misschien is het ook een soort van galm. Snachts om 5 uur horen we ze nog een keer flink loeien.

De koeien kijken ons vanaf de waterkant meewarig aan als we wegvaren. We gaan op weg naar Mem de ingang van het Gotakanaal. Eerst weer even slingerend om de scheren dan kunnen we een stukje aan de wind op de fok kruizend tot we de volgende slinger moeten maken en de wind pal tegen gaat staan. De omgeving is heel mooi groen met af en toe beste stenen wanden. 

Dit voelt als fjord varen in het klein. We komen nog langs een haventje waar je een ruine " slot Stegeborg" kan bezoeken. Dit ligt echter dwars op de wind. 

Door naar Mem. Aanmeren voor de sluis en ons melden bij het Gotakanaal office.

Hoppen tussen de scheren, er wordt zomer beloofd

Na dat de meeste donkere wolken zijn verdwenen en we denken de laatste regenbui hebben gehad gaan we verder noordwaarts. 

Er staat meer wind dan verwacht ( gewoon lekker zeilwindje i.pv. geen wind) zodat we al binnen 2 uur bij een volgende optie van een haven zijn. Maar eens kijken wat verderop ligt. Oskarsham lijkt bezeild en is ongeveer 4 uur verder zeilen. De zon is erbij zodat we besluiten verder te gaan.

Helaas draait de wind en draait deze zodat de laatste 2 uur toch nog een kruisrak wordt. Bij de zuidgeul om Oskarsham haven aan te lopen tuigen we af en doen het laatste stuk op de moter. De haveningang is ook gelijk de ingang voor de grote zeeschepen.
De marina ligt erg buitenop zodat we besluiten maar eens te kijken hoe het er binnen in de oude haven uitziet. Helemaal achterin bij het plaatsje zijn van die malle drijfsteigertjes maar is ook plek aan de wal. Daar passen we nog precies achter de Weepunt.nl
De zon is er inmiddels flink bij en nu de wind wat is gaan liggen prima uitrusten in de kuip. Je kan hier gratis wassen zoals we al eerder in de havens hebben meegemaakt. Daar maken we dan ook gebruik van. Zo de bonte was is weer klaar.
Smorgens nog even naar de plaatselijke supermarkt voor brood en eten voor komende dagen. We weten nog niet precies waar we terecht komen. In het park staan leuke beeldjes. Het is het oude industrie terrein dat is omgetoverd tot woonwijk.

We gaan verder op de moter door de Scheren naar Figeholm. Volgens de pilot een pitoresk zweeds dorpje. Die hebben we vaker gehoord maar we gaan het toch proberen. Het is 11 mijl tussen de scheren door. De betonning bestaat hier uit rode en groene staken die tegen het zonlicht in zeer moeilijk te zien zijn. Samen goed kijken en het lijntje op de kaartplotter in de gaten houden zo komen we uiteindelijk bij een haventje met achter moorings. We kunnen onze nieuw aangeschafte haak gelijk uitproberen. We doen het nog niet helemaal goed maar het gaat 10 keer beter dan het touwtje door dat gaatje van de mooring zien te priegelen en gelijktijdig tussen de boten aanleggen met de punt op de wal. Met een beetje hulp van de medezeilers op de kant liggen we mooi. 

Na de lunch even een ommetje en dit blijkt echt wel een leuk plekje. De ligplaats biedt uitzicht over het water met de scheren. Er is een pizzeria gespot. Die gaan we vanavond maar eens uitproberen. Dit blijkt een goede keuze te zijn. De pizza is heerlijk.

Ankeren willen we ook tussen de scheren. Daarvoor zijn we naar hier gekomen. Het is inderdaad mooi weer geworden zodat dit een mooie gelegenheid is. Wederom een heel eind tussen de scheren van paaltje naar paaltje een klein stukje buitenom bij een kerncentrale en dan weer naar binnen tussen de beschutting. We hebben een plekje gekozen aan het begin van de grote scheren route, Krakesund, om het anker neer te laten. Er zijn eigenlijk 2 inhammen deze leek ons prima qua ruimte en diepte. Er is mooie natuur om ons heen. 

De rubberboot wordt opgepompt en nu maar zien of de buitenboordmoter het ook doet. Niet helemaal betrouwbaar maar na een paar rondjes gaan we samen een stukje varen. Als we bij de andere baai zijn slaat de moter af en wil niet meer aan. Dat wordt roeien. Gelukkig zijn we niet al te ver gegaan. John prutst nog wat aan de moter en uiteindelijk doet deze het weer zonder af te slaan. Mooi voor een volgende ankerplek.

Mooi licht bij de ondergaande zon op het eiland waar we voor anker liggen

We hebben geen andere ankeraars bij ons gekregen. In de andere baai zijn nog wel 2 boten gaan liggen. De wind valt s’avonds volledig weg zodat we heerlijk hebben geslapen. De boot ligt smorgens nog net zo.

Verder tussen de scheren door maar nu een wat opener vaarwater, er staan duidelijker bakens en de kant van de scheren, en wind mee zodat we al snel kunnen zeilen. Af en toe lopen we 7 knopen de goede kant op. Soms wel even goed kijken hoe de route loopt en bij splitsingen welke route we moeten blijven volgen om bij ons doel Vastervik uit te komen. Het is heerlijk zeilweer. Zelfs in de korte broek en T-shirt. 

Bij Vastervik trekt de wind nog even aan zodat we de sund daar binnen denderen. In de Marina is het ook weer heel stil. Er ligt 1 zweedse boot die ons opvangt. We kunnen langszij de steiger aanleggen. Geen gedoe met haken. Wel weer ringen in plaats van klampen op de steiger. Omdat het zaterdag middag is gaan we snel de plaats bekijken en proviand inslaan. Alles gaat hier om 15:00 uur dicht dat is zo ongezellig in een lege stad. De supermarkt en terrasjes zijn wel langer open. Als we terug komen is de Weepunt.nl ook aangemeerd en later volgt Doris ook. Een beetje een nederlands feestje.

Van de Weepunt.nl nemen we s’avonds een soort van afscheid omdat wij door willen naar Stockholm.

Dagje zweedse cultuur snuiven

Het aanleggen aan van die staken aan de achterzijde van de boot en met de punt van de boot naar de steiger moeten we nog flink oefenen. Met flinke dwarswind en dan je lijn door zo'n oog zien te krijgen en veilig langs je buurboot komen is best een dingetje. Gelukkig was de bemanning aan boord en konden ze helpen om bij de steiger te komen. We moeten toch maar op zoek naar zo'n haak waarmee je je lijn kan aanhaken aan de boei. Er zit een Watersport winkel dus daar gaan we maar eens ff zo'n ding aanschaffen. Hopenlijk gaat heet daarna dan beter. 

De zomer is weer een beetje zoek. Met de jas aan gaan we eerst de ommuurde stad bezoeken. Er staat een Watertoren en er zitten allerlei kleine winkeltjes.

          

Op het grote plein staat een gebouw wat op een gemeentehuis lijkt maar de Cathedraal blijkt te zijn. 

Als het begint te regenen lopen we terug naar de boot voor een kop koffie en lunch. Begin van de middag wordt het weer droger en gaan we Kalmer Castle nog bezoeken. Dit is het enige zo goed bewaarde kasteel van scandinavie. Je kan voor het slot ook aanmeren echter moet je diepgang van de boot niet meer dan 2 meter zijn. Het is wel een bijzonder plekje.

In de kasteeltuin staan nog attributen voor Ridderspelen en een bord waar je foto's kan maken. Helaas kan dit nu niet omdat de achterkant is dichtgemaakt. Jammer hoor:)