Uitwaaien en wisselvallig weer

We blijven een dagje in Heiligenhafen. Veel wind en af en toe een stevige bui. Eerst een rondje boulevard en over de houten pier waar we ook nog moeten schuilen voor de regen.
Over de zandduin het natuurgebied in richting uitkijktoren. Halverwege begint het toch wel erg door te regenen. We schuilen bij het bezoekerscentrum.

Op een bord zien we ook de rare eenden die we achter de boot zagen zwemmen. Ze passen wel een beetje bij het onstuimige weer met hun kuif en uipige blik

We maken onze wandeling toch af naar de uitzichtstoren maar door het slechte weer laten alleen een scholekster en een paar meeuwen zich zien.

Met weinig wind zeilen we naar Fehmarn. We kijken in de oude vissershaven of het ons wat lijkt. 

We kiezen toch voor de marina in Bergtief. De fietsen halen we te voorschijn om een stukje van het eiland te verkennen. Eerst even bij de watersportwinkel langs en dan over de dijk tot we het wel genoeg vinden. Via het dorpje berg fietsen we met de wind in de rug terug naar de haven. De zon komt er steeds meer bij.

De uitkijktoren op de punt van de marina 

De Oostzee op

Na een dagje Rendsburg gaan we verder het kanaal af om bij Holtenau door de sluis de Kielerbocht op te varen. Het is niet heel druk met zeeschepen op  het kanaal maar 1 komt wel flink op ons af als we een bocht om varen. We moeten aardig de kant in sturen om langs het gevaarte op te varen. Gelukkig varen ze allemaal heel rustig dus geen last van golven.

We hebben de sluis mee. Mogen met andere pleziervaart al snel alleen de sluis in zonder zeeschip. Het duurt wel even voor de deuren worden gesloten maar dan kunnen we op de fok naar Laboe zeilen. Er staat niet zoveel wind en de zon schijnt. We zoeken een plekje met een groen bordje. 

Eind van de middag pakken zich steeds meer wolken samen.

Na een regendag zijn we weer onderweg. We kiezen ervoor om verder naar het oosten te gaan. We starten in ieder geval met zon en prima wind. We moeten bij het schietgebied aan de oostkant van de Kielerbocht omvaren om naar Fehmansund, Heiligerhafen koers te zetten. We zetten de boom in het voorzeil en maken mooie voortgang. Als we achter ons de wolken weer zien opbouwen en een schip in de wolken verdwijnt trekken we ons zeilpak maar voor de zekerheid aan. Dit blijkt niet voor niets. Er valt een fikse bui recht naar beneden want er zit niet meer wind in dan we al hadden. Gelukkig komt de zon er dan weer snel bij en drogen we ook weer zo op. We krijgen nog 2 buien waarvan 1 ook wat onweer in de verte. 

In Heiligerhafen zoeken we een plekje met een groen bordje. Aan de buitenzijde met uitzicht over natuurgebied " Graswarder".

Een week onderweg en al op het NOK

 

Als we de touwtjes los gooien om naar het noorden te gaan staat de wind ook uit het noorden. Dat was eigenlijk niet de afspraak maar met het zonnetje en eerst nog een bezeilde koers naar de kardinaal voor het enkhuizerzand gaat het prima. Als de wind dan draait, aantrekt en de zon zich verschuilt achter de wolken wordt het wat minder aangenaam. We zetten toch maar het eerste rif en dan blijft de lijn maar komen. Dat is geen goed teken. Als dan ook nog het uiteinde op het dek ligt dan zijn we niet heel blij. Dan maar zonder rif verder met een knik in de schoot. We besluiten in Hindeloopen te stoppen. We hebben zin om bij de kachel te gaan zitten. John doet een poging om de reeflijn in de giek te krijgen maar na een paar pogingen gebruiken we de lijn van het derde rif om als eerste rif dienst te kunnen doen.

De volgende dag naar Makkum gaat zo goed dat we besluiten om gelijk door te gaan naar Harlingen. We kunnen gelijk de Lorentzsluisen invaren en zijn dan toch sneller dan verwacht op zoutwater. In Harlingen is er plek in een box. Dat is mooi relaxed geen gedoe met lange lijnen en planken langs de kade.

De weerberichten worden geraadpleegd. Het lijkt er op dat komende 2 weken Noorwegen geen optie is. Maandag op dinsdag lijkt er weinig wind te staan maar van noordoost draaiend via noord naar noordwest een bezeilde koers naar Cuxhafen.Er worden vast wat boodschappen ingeslagen. Onderweg komen we een fanfarekorps tegen uit Kampen die hier hun beste beentje voor zetten vanwege een 100 jarig bestaan van fanfare korpsen. Er is vanavond een Taptoe bij de voetbalvereniging. Dat slaan we maar over.

We gaan met het tij begin van de middag op weg naar Vlieland. We moeten een paar keer overstag om de goede kant op te zeilen. Als we een plekje aan de steiger hebben, het is erg rustig, blijken we er maar 3,5 uur over te hebben gedaan vanuit Harlingen ondanks het kruisrak. De zon schijnt maar het is nog wel fris met de noorden wind. We maken nog een strandwandeling en gaat uit de wind in een duinpan zitten genieten van het uitzicht over het wad.

Met het middagtij vanaf 13:00 uur varen we naar buiten langs de zandbanken van de stortemelk. Als we boven de zandbanken zijn kan de moter uit en kunnen we gaan zeilen. Eerst nog tegenstroom. Terschelling is dan een groot eiland waar geen eind aan lijkt te komen. 

Bij Ameland zijn baggeraars bezig die af en aan varen. Degene die naar buiten komt vaart om ons heen. Mooi want ik ben net aan het koken. Bij de ingang van de Eems is een schip recht op onze koers aan het varen. Het lijkt er op dat we daar geen last van hebben als hij omdraait maar dan komt hij toch steeds meer onze kant op. Via de marifoon horen we dat hij aan alle schippers in de omgeving oproept om ruimte. Wij roepen hem op als we dichterbij komen of we koers kunnen houden of toch nog meer ruimte moeten geven. Hij wil graag wat meer ruimte dus dan maar koers verleggen.

Rond 1 uur snachts valt helaas de wind weg als we boven Borkum zitten en wordt het motorzeilen tot begin van de ochtend. Als we de Elbe opvaren hebben we nog stroom tegen. We zijn eigenlijk veel te snel gegaan op het zeil gisteravond. Ook krijgen we dichte zeemist waardoor de wereld heel klein wordt om ons heen. De radar kunnen we nu wel uitproberen. We zijn blij met de radar weer op de kaartplotter voor ons in de kuip. Op de motor de Elbe op tot Cuxhafen. 

Als we daar een plekje proberen in te nemen is er plek zat, eigenlijk te veel en dan merk je pas hoe onhandig deze haven is. Bij de 12 tot 15 meter steigers zijn de vingersteigers maar een meter of 4 en bij de grotere boxen zijn er alleen ringen en geen klampen op de steiger wat het met de staande dwarswind lastig maakt om veilig aan te leggen. 

We besluiten met de inmiddels stroom mee door te zeilen naar de sluis van het NOK en naar Brunsbuttel te gaan. Bij de sluis liggen al veel pleziervaartuigen te wachten. Na een uur kunnen we allemaal de sluis in. Een aantal vaart door het Noord-Oostzee-Kanaal op en wij met nog een groot aantal gaan in brunsbuttel aan de kant. We vinden het mooi geweest. Het was een super relaxte tocht maar vooral het laatste deel met de mist was best intensief.

Na een dagje rust en heerlijk uitwaaien op de dijk langs de Elbe varen we weer verder. Vanuit Brunsbuttel op de motor naar Rendsburg. Er wordt zon met soms een buitje voorspeld. Buiten op zee staat er 7-8 bft maar op het kanaal max 5 bft en op de moter en beschut in het kanaal kan dat prima.

Helaas blijft het niet bij buitjes maar regent het af en toe met fikse hoeveelheid water en zelfs hagel. Het is behoorlijk koud. Op 2/3e wisselen we om. Gaat John binnen opwarmen bij de Kachel. Er zijn al een paar koppen koffie, soep en thee doorheen gegaan. Het is nog geen zomer. Wel zijn we blij dat we besloten hebben om het weerwindow van afgelopen maandag te benutten. Voor komende 2 weken ziet het er in de duitse bocht niet heel aantrekkelijk uit qua wind en windrichting en temperaturen.

De Touwtjes los voor een nieuw avontuur

Afgelopen winter zijn de standaard klussen gedaan zoals antifouling aanbrengen en poetsen. Daarnaast heeft John de dagtank er uit gehaald en een nieuwe radar in de mast gehangen zodat we deze nu ook op de kaartplotter buiten kunnen gebruiken. De buiskap is van nieuw stiksel voorzien.

31 maart ging de boot te water en met mooi weer zijn we naar onze ligplaats gevaren om aan een nieuw seizoen te beginnen. In het water is er nog verder geklust. De kachelslang is gerepareerd zodat de warmte van de kachel niet onderin de boot verdwijnt maar het ook lekker warm maakt in de kajuit bij wat minder weer. Een nieuwe windex op de mast geplaatst. Deze was door de vogels behoorlijk aangevreten. Nu kunnen we de windrichting weer goed zien. 

Er zijn al heel wat mooie dagen geweest met veel zon. De noorderwind zorgde er nog wel voor dat we de fleece en soms de zeiljas toch echt nog nodig hadden.

Voor de zekerheid heeft John vorige week alle accu's nogmaals gecontroleerd. Er moest er toch 1 worden vervangen. De dieseltank is gevuld en de gribfiles worden nauw in de gaten gehouden.  Proviand is ook aan boord en van zwemkleding tot aan dikke truien met handschoenen. We zijn op alles voorbereid.

Plan is noord maar dat is uiteraard een ruim begrip. Dit kan Denemarken, Noorwegen of Zweden worden. We laten alles van de windrichting afhangen.

Vanaf nu gaan we genieten en weer nieuwe plekken ontdekken.

Uit Wikipedia te zien in Lelystad

Exposure (Blootstelling) is een stalen kunstwerk op de Markerstrekdam bij de Houtribsluizen in Lelystad van Antony Gormley. Het werk wordt ook wel Crouching man (Hurkende man), of in de volksmond de poepende man genoemd.